میرزا محمدعلی بارفروشی (در فتنه ی باب)

سلام و درود

بسیار زیبا

در پناه خدا 🌱👌👌👌👌🌱

درود بر شما
🌹🌹🌹💐🌿

درودها برشما
🌺🌺🌺

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‌ام
خانه به خانه در به در کوُچه به کوچه کو به کو

می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده‌ام دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو

دور دهان تنگ تو عارض عنبرین خطت غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو

ابرو و چشم و خال تو صید نموده مرغ دل طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو

مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو

در دل خویش «طاهره» گشت و ندید جز تو را صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

نکته ی ادبی تاریخی:
غزل زیبای «گر به توافتدم نظر چهره به چهره رو به رو…» نه از آن طاهره ی قرةالعین است ونه مال وحید قزوینی.این جانب در دهه ی 70 در ماهنامه ی گلچرخ به مدیریت موسوی گرمارودی طی مقاله ای تحقیقی نوشتم این غزل سروده ی «طاهرای نقاش اصفهانی»شاعر و نقاش عهد صفویه است….در بیت تخلص گوید :
در دل خویش «طاهرا» گشت و ندید جز «تو را»….الشّاعر یکفیه الاشاره…والله اعلم بالصواب.

سروش کوتاهی هم درباره ی همین خانم از قبل به سایت فرستاده ام که ان شاء الله به زودی منتشر می شود.

ارادتمند در زندگی ادبی ام هیچگاه مطلبی تحقیقی منتشر نکرده ام که شائبه ی «اما و اگر» را شامل شود.به این تکه مطلب بنگرید:

استاد محیط طباطبایی با رد انتساب غزل به طاهره قرةالعین رد غزل اصلی را می‌گیرد و تا «شاه طاهرای انجدانی کاشی دکنی ـ طاهرای نقاش» (متکلم، دانشمند و شاعر اوایل دوره صفوی) در نیمه اول قرن دهم ه.ق. یعنی دویست سال قبل از حیات زرین‌تاج پیش می‌رود و نشان می‌دهد که اسم «طاهره» که در مصرع اول بیت آخر به عنوان تخلص زرین‌تاج آمده در حقیقت «طاهرا» بوده است که جاعلان بابی و بهایی برای افزودن به ارج و منزلتِ قرة‌العین، سال‌ها بعد از مرگش برای او جعل کرده‌اند.
با انتشار این تحقیق علمی در سال ۱۳۲۱ ه.ش. غزل مذکور از دیوان یادبود بابیان ازلی حذف می‌شود. اما شهرت این سرقت ادبی آن چنان عالمگیر شده بود که افرادی مثل علامه محمد اقبال لاهوری و مجتبی مینوی هم مسحور فضاسازی مبلغان این فرقه‌ها، در آثارشان از زنِ شاعر تمجید می‌کنند.

درودو سپاس بزرگوار دستمریزاد

🙏🙏🙏🙏🙏🙏