🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
شب
در آخرین مرحله ی زایش
هنوز درد می کشد
و صبح؛
می گرید!
بی واهمه، با صورتی کبود
در نوسان هستی
در حالی که بند نافش
در دستان موج؛ اقیانوس بودن را درمی نوردد
و سکوت
سرشار از امتداد باورهای تکراری
به تماشای شب نشسته…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
خرداد 16, 1402
خدا قوت
سلام و درود
پاسخ
خرداد 16, 1402
درود جناب رضاپور
مهرتان را سپاس🌹
پاسخ
خرداد 17, 1402
درود و سپاس بزرگوار زیباست🙏🙏🙏
پاسخ
خرداد 17, 1402
درود جناب جمعی
مهرتان را سپاس🌺
پاسخ
بستن فرم