🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 خلسه

(ثبت: 259201) اردیبهشت 14, 1402 

بیدارم می‌کند
خش‌خشِ چناری در سیاهی شب
برای استراقِ سمع نفس‌هایت

پس می‌سپارم
به آرامش سپیدمُهرگان
بال‌های زخمیِ مرغان دریا را
_ به قلبِ صدف‌ها _

وَ مبهوت می‌شوم
در رقصِ نامحسوسِ مژگانت
که به تهذیبِ دسته‌جمعیِ یوگیان
روی قایق سنگی نشسته‌اند
و چنان‌که پارو می‌زنند
آب‌های خروشانِ پیرامونشان را
نورباران می‌شود
سرود سبز و سادۀ جنگل

در میان جزر و مدّ ِ شُش‌ها
بوسه می‌زند
پچ‌پچِ دو شعلۀ سوزان
یر ماهِ پیشانی ِ تو
و ماهیِ لب‌های من

وَ پر می‌کند
خلسۀ سکوتِ سحر
دست‌هایمان را
از ابرهایی که
میلِ به دویدن دارند

تا آواز کنند
سلام بلندشان را
بَر ضربانِ سرخِ خورشید
و تپشِ آبیِ آسمان.

1401.02.01