🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 دوست دارمت

(ثبت: 216541) مهر 28, 1398 

 

کجای قصه پَر زدی که بیکران ندارمت
شبیه ابر دل‌پُرم که باز هم ببارمت

منی که واجبم شده طواف چشم‌های تو
به معبد دلم فقط، همیشه می‌گذارمت

ببین چه قصه‌ای شده،به راه تو نشستنم
خدا کند که عشق را،شبی به دل بکارمت

هزار راهِ بسته را به شوق تو دویده ام
که ‌قسمتم شود شبی‌ به‌ قلب‌ خسته آرَمت

بخواب دیده‌ام شبی،میان‌ خلوتی ز عشق
به قلب سردو یخ‌زده،چه گرم می‌فشارمت

خوشا بحال‌ آنکسی‌، که‌ در کنار اوخوشی
نه‌من‌که عادتم شده به‌خواب‌خود بیارمَت

دل مرا تو پس زدی ولی هنوز عاشقم
چگونه دست هرکسی به‌غیر دل سپارمت

به من بگو برای چه، دل مرا شکسته ای
فقط به جرم گفتن همیشه دوست دارمَت؟

بهاره کیانی
‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):