🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۰۴/۱۵ |
| تعداد شعر: | 127 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۲ |
بیا که در قدمت عطر ِ آب می ریزم
ستاره در شب ِغم بی حساب می ریزم
در انتظار ِ حضورت نشسته ام بر در
مسیر ِ آمدنت را گلاب می ریزم
تویی که علت ِ هر اشتیاق ِ سرسبزی
به سجده گاه ِ غمت استجاب می ریزم
به چلچراغ ِ دوچشمت قسم که بی پروا
شکسته بغض ِ عطش را شراب می ریزم
رکود و رخوت ِ شب را نمی کنم انکار
سپیده درگذرت وقت ِخواب می ریزم
اگر نمانده تو را آرزوی پروازی
میان ِ روز و شبت عشق ِ ناب می ریزم
طلای گم شده ای در غروب ِ پائیزم
شهاب ِ صاعقه در آفتاب می ریزم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
