🌸 هادی امّت …و … مگس در عرصه ی سیمرغ …🌸

🌙دادگاهی برای سیمین دانشور و شمس آل احمد ……..

*اشاره:

چهره هایی چون حافظ-شهریار-جلال آل احمد و نیما و …جزو مفاخر ملی ما محسوب می شوند و آثار آنان جزو مواریث ملی است که همه ی آحاد ملت ایران در آن ذی حقند….

*گزارش یک دادگاه….

زمانی که اثر گرانسنگ «سنگی بر گوری» جلال آل احمد در شرف انتشار بود بین همسر ایشان استاد فقید سیمین دانشور و اخوی شان استاد فقید شمس آل احمد اختلاف افتاد.استاد سیمین معتقد به انتشار کتاب و استاد شمس معتقد به عدم انتشار آن بود.اولین و آخرین جلسه ی دادگاه غیر رسمی رسیدگی به شکایت طرفین در تحریریه ی روزنامه ی اطلاعات با حضور بزرگانی چون: استادان باستانی پاریزی-مهدوی دامغانی و …برگزار شد.من و جلال رفیع هم در آن جلسه جزو حضار بودیم.رئیس دادگاه رو به استاد فقید شمس فرمود:
ـ جناب شمس!آیا شما اعتقاد دارید که مرحوم جلال آل احمد جزو مفاخر ملی ایران و آثار قلمی شان جزو مواریث ملی است؟
استاد شمس گفت:
ـ به ضرس قاطع می گویم که اعتقادم راسخ است.
رئیس ادامه داد:
ـ آیا همچنان مصرّ به عدم چاپ و انتشار اثر مرقوم ایشان هستید؟
استاد شمس با صدایی رسا جواب داد :
ـ آری.
رئیس دادگاه با طمأنینه فرمود:
ـ بسیار خوب؛ لطفا جناب عالی حکم نیابت خود را نشان دهید.
استاد شمس گفت:
ـ من از برادر مرحومم حکم نیابت ندارم ؛ نه من که خانم سیمین هم ندارد…..
و رئیس دادگاه با صدایی رسا فرمود:
ـ جناب شمس آل احمد!من از شما حکم نیابت از مرحوم جلال آل احمد را نمی خواهم.من از شما حکم نیابت از قریب 40 میلیون جمعیت ایران را می خواهم ؛ چه شما خود اقرار و اعتراف کردید که مرحوم جلال آل احمد جزو مفاخر ملی و آثار قلمی شان جزو مواریث ملی است….
هنوز حرفهای رئیس دادگاه -استاد فقید هوشنگ گلشیری- ادامه داشت که استاد فقید شمس با ادای این جمله که:
بنده دیگر نه شکایت و نه ادعایی دارم جلسه ی دادگاه را ترک کرد….
این خاطره مربوط به سال 1360 شمسی است.رحمت الله علیهم اجمعین.

جوان کاشی! شعرت را بخوان ……………………..

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، دکتر عباس خوش عمل کاشانی شاعر و روزنامه نگار به مناسبت یادکرد از مهدی اخوان ثالث یادداشتی در اختیار خبرگزاری فارس، قرار داده است:
****
حضور من در روزنامه ی اطلاعات در دهه ی 60 این فرصت طلایی و استثنایی را برایم فراهم آورد تا به عنوان مشاور ادبی و مسئول صفحات شعر در مجله ی پر تیراژ جوانان امروز بتوانم با اغلب چهره‌های فرهنگی و ادبی آن زمان آشنا شوم و به خلوت ادبی برخی از آنها راه یابم.
به یاد می‌آورم که در یکی از روزهای زمستانی سال 60 که بیش از سه چهار ماه از حضورم در اطلاعات نمی گذشت، همراه با استاد فقید محمود منشی کاشانی که قصیده‌پردازی توانا و نویسنده‌ای برجسته بود ــ دو کتاب «سلام بر حسین» و «صادق آل محمد» جایزه ی فاخر سلطنتی را نصیبش کرده بود ــ برای شرکت در محفل ادبی‌ای خصوصی به منزل استاد فقید ابوالحسن ورزی رفتم.
آن روز در آن محفل که برای من جنبه ی تاریخی داشت چند تن از چهره‌های روشن شعر معاصر از جمله استادان روان‌شاد مهدی اخوان ثالث و عماد خراسانی حضور داشتند. پس از پذیرایی مختصری توسط همسر مهرپرور استاد ورزی ــ استاد ورزی فلج و ویلچرنشین بود ــ بزرگمرد شعر معاصر اخوان ثالث لب به سخن گشود و از جمله گفت: ما اینجا جمع شده‌ایم تا «سیدعمادالدین حسن» را از حال و هوای ابری این روزهایش در آوریم.
بعد اشاره کردبه زندگی سراسر حرمان و رنج عماد که در کودکی والدین خود را از دست داده بود و تحت ولایت جد و جدّه ی مادری‌اش بالیده بود. هنگامی هم که در جوانی با دختر جوان مورد علاقه‌اش ازدواج کرده بود، آن زندگی گرم و عاشقانه بیش از هشت ماه دوام نیاورده بود و همسر وی در عنفوان جوانی به بیماری سل استخوان مبتلا شده و رخت از جهان بربسته بود.
در این هنگام استاد ورزی با بیان خاطره‌ای شیرین و خنده‌دار حال و هوای محفل را عوض کرد و سپس پیشنهاد کرد هر یک از حضّار ارتجالآ شعری با مضامین طنز و فکاهی برای استاد عماد بسرایند تا روحیه ی وی عوض شود!
من که آن زمان جوانی 23 ساله بودم سه بیت شعر سرودم، اما آن را در ِ گوشی برای استاد منشی خواندم و جرأت نمی‌کردم تا در جمع بزرگان آن سه بیت را بخوانم. استاد منشی با شنیدن سه بیت من چنان خنده‌ای سر داد که توجه حضّار را به خود جلب کرد. استادان حاضر در آن محفل انس اصرار کردند که حتمآ شعرم را بخوانم، اما من طفره می‌رفتم . تا این که اخوان ثالث با لحنی جدی گفت:
ـ جوان کاشی! شعرت را بخوان. پایت به این محفل که باز شد باید «بین الاحباب تسقط الآداب» را آویزه ی گوش کنی.
اصرار دیگران و از جمله خود عماد خراسانی باعث شد تا با صدایی لرزان سه بیتی را که سروده بودم و چنین بود بخوانم:

علاج درد عماد است این که «م. امید»
به پای خیزد و پیرانه سر ، زنش بدهد

و یا به توس بَرَد پیش قبر فردوسی
اگر که بخت شود یار ، مدفنش بدهد

گراین دو نیست میسّر ز تاکسیدرمی
مدد بگیرد و بر موزه‌ی منش بدهد…

همزمان با شلیک خنده استادان حاضر در محفل ، استاد فقید عماد شروع به کف زدن کرد و حال و هوای محفل به سمت شادمانی و شعف بیشتری رفت. به یاد می‌آورم که هنگام خداحافظی از استاد عماد نشانی منزلش را خواستم تا اگر موافق بود مصاحبه‌ای با او انجام دهم و در روزنامه ی اطلاعات چاپ شود. استاد عماد موافقت نکرد ، اما با خواندن این بیت نشانی منزلش را داد تا من تصور نکنم دوست نمی‌دارد کسی به منزلش برود:

منزلگه عماد بدون حصار و مرز
بلوار شهرزاد – خیابان چاله هرز

و اخوان ثالث به مزاح گفت:
ـ جوان‌! فقط مواظب باش هرز نروی …
خدای همه ی آن استادان بزرگوار مهرپرور را بیامرزاد.

درود استاد💐💐💐💐

سلام و درود
واقعا عظمت و ارزش ادبی صفحه ی شما را در هیچ یک از سایت ها ی شعر ندیده ام.
وجودتان مایه افتخار و شادمانی ست

در پناه خدا 🌱🌹♥️👌👌👌👌👌👌👌♥️🌹🌱

احسنت بر استاد خوش عمل ارجمند
خدا به شما طول عمر همراه با سلامتی عنایت قرماید
👏🌺👏❤️👏🌸👏🌺❤️👏💐🌿🍃

سلام
خیلی عالی بود این صفحه
♡♡♡♡

سلام
امیدوارم که آن نصیحت مرحوم اخوان را همیشه به کار ببندی چون برای اهل هنر شایسته نیست با هر نهاد و رسانه ای همکاری کنند . و یقین دارم شما نیز حواستان بوده و خواهد بود . اما آن جوان کاشی حالا پیر کاشی نشده و کماکان از دیدگاه بنده جوان و اکتیو مانده اید . در مورد آقای شاهین نجفی هم با شما موافق نیستم . یکی از دردمندترین هنرمندان زمانه ی ماست که به خاطر رک گویی و طرفداری از مردم تحت ستم بسیار محبوب است و بیشتر کارهایش را گوش کردم و هنوز دنبال می کنم . در آن ترانه هم کوچکترین اهانتی به کسی نشده بود بلکه می گوید حالا که امام زمان قصد ندارد به این زودی ظهور کند لااقل شما بیایید و تسکین این همه درد باشید . اگر حسش را داشتید سه اثر ( شعبان / ولی تو خر نمی شوی / و سارینا ) را گوش کن . همچنین ( ما مرد نیستیم / و بامداد ) بعد شاید شما نیز مثل بنده در عقیده تان تغییری ایجاد کردید