🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
هر که را آویز گوش دل شود پیغام عشق
راه آزادی نمی جوید مگر در دام عشق
نقش باطل را به نام دوست زایل می کند
رایت حق بر سر دوش آورد تا بام عشق
می نشیند بر سریر ارتضا بی ادعّا
می گشاید دفتر اخلاص را با نام عشق
کنج عزلت را دهد ترجیح بر خلد برین
تا عیان در چشم دارد چهره ی گلفام عشق
گرمخویی پیشه می سازد چو می داند که نیست
آتش دل سرد از آغاز تا انجام عشق
راه تا سرمنزل مقصود می یابد به خویش
راهپو در کوی رندان می شود با گام عشق
در طواف خمّ می پیر مغانش گفته است
نزد جانان رامش دل نیست جز آرام عشق
در مقام صبر گردد لایق بزم حضور
هرکه باشد همچو ساقی منبع الهام عشق
ثبت دفتر کرد نامش را و داد او را لقب
ساقی بزم تولّا جرعه نوش جام عشق
روز و شب حسرت برم بر بنده ی خاصی که نیست
محفل آراتر از او هنگام بار عام عشق.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
شهریور 7, 1401
درود بر شما
زیباست
قلمتان سبز🌹
پاسخ
شهریور 7, 1401
درود استاد ارجمند
زیبا سروده اید
🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم