چکیده

معماری در ایران پیشینه طولانی و چهره ای کهن سال دارد و از سلسله های مختلف، باستان و پیش از اسلام و پس از اسلام یا همان اسلامی تشکیل شده است. طبیعتا این تاریخ و معماری آن، المان های معماری و نمادین فراوانی را دارا است و تنها به نگاه گذرا ختم نمی شود. تمامی قوس ها، طاق ها، ایوان و سرسراها،هشتی ها و پنج دری ها،گنبده ها ومصالح، با ایده، استدلال و منطق بنا شده و چهره ی معماری ایرانی را به زیبایی می آرایند. نماد در معماری ایرانی در حالیکه بیش از سه قرن از ظهور سمبلیسم در جهان می گذرد به زیبایی و آسانی فلسفه ی تطبیق در هنر، تئاتر و طراحی صحنه را به ارمغان می آورد. نماد ایده، خلاقیت، جزئیات و تنوع و مواردی از این دست را خواستار است وتمامی این موارد در گذشته ای پربار توسط معماران ایرانی از تاریخ کهن ایران برجای مانده است. تلاش بر خلق ایده های متفاوت، گستردگی و فضای باز تنفسی در اجرا برای تئاتر، داستان طولانی و پر رمز و راز تاریخ معماری ایرانی، مخاطب و اجرای با کیفیت، نماد ها و بستر وسیع و قدرتمند آنها، طراحی صحنه و به روز رسانی های روز افزون آن و تمامی مفاهیم و ایده های یک هنرمند او را به سمت و سوی قدم نهادن بر یک دنیای نو و خلاق هدایت می کند.در نتیجه چه چیز سخن ور تر از یک تاریخ طولانی، هنر معماری و یک قالب موثر سمبلیستی؟

باشعور کسی است که

از بی شعوری خودش دفاع نمی کند!

شعر تصویری شماره 4

شعر تصویری شماره 3

http://sherepaak.com/268970/%d8%b1%d9%87%db%8c%d8%a7%d9%81%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%da%98%d8%a7%d9%86%d8%b1%d8%a7%d8%af%d8%a8%db%8c-%d8%b7%d8%b1%d8%a7%d8%b4%d8%b9%d8%b1-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d8%ab%d8%a7%d8%a8%d9%87-%db%8c-%d8%aa

شعر تصویری شماره 2

http://sherepaak.com/268970/%d8%b1%d9%87%db%8c%d8%a7%d9%81%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1-%da%98%d8%a7%d9%86%d8%b1%d8%a7%d8%af%d8%a8%db%8c-%d8%b7%d8%b1%d8%a7%d8%b4%d8%b9%d8%b1-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d8%ab%d8%a7%d8%a8%d9%87-%db%8c-%d8%aa

مربوط به مقاله ی : « رهیافتی برژانرادبی طراشعر »

شعر تصویری شماره 1

حروف باشید

که به کلمات کمک می کنند

من فرزند هیچ بن هیچ و شاید نیز

تو خورشیدِ فکر من و شمس تبریز!

برداشتی از :

داشته گی های انسان به مثابه ی( هنرمند و مُفکر)

آغاز این پَسْگفتار موضوعی به نام زندگی است. اصولاً و به طورحتم و قطعی نمی¬توان تعریف مطلقی از زندگی را ارائه داد چرا که درازمنه ی تاریخ و دامنه ی زبان و فرهنگِ جامعه زندگی درهرزمان و مکانی دارای آیتم ها و روش و شیوه های خاص خود بوده است و بی تردید عُقلای ادب و فلسفه پرسش های بی¬شماری را درباره ی زندگی مطرح نموده¬اند و هرمتفکر و فیلسوفی نظر خودش را با توجه به تحقیق میدانی و ذهنی خویش برای زندگی ارائه نموده است.

فلسفه ی زندگی بسیار پُردامنه و پهناوربوده و این پرسش ها از این قراراست که مثلاً زندگی چه کیستی و چیستی هایی دارد؟ چگونه بدبختی و خوشبختی و عشق و پیری را درک کنیم؟ چگونه اولویت و خواهش های برجسته ی زندگی را تعریف نمائیم؟ چگونه به هویت و اهمیّت زندگی درسیر جامعه و طبیعت پی ببریم؟ محاسن و معایب آن کدامند؟ و زیستن و زیست مندی به چه معناست؟ دراین زمینه نگاه¬ها بسیار متفاوت است و البته درجوانبی وجه اشتراکاتی از حیث معنا و مفهوم و شکل و شیوه وجود دارد به طوری که:«هانری لابوریت» (Henri Laborit) جراح و نوروبیولوژیست فرانسوی می¬گوید:تنها دلیل هستی یک فرد ، زیستن است .

ما حرفی از جناب کلمه

از حضرت واژه و فصل که متن نشد!

دو بیتی به انگلیسی (twocouplet) از ژانرهای ریشه‌دار شعر پارسی محسوب می‌شود. شعری است متشکل از یازده و (اختیاراتِ شاعری 12 هجا) و مرکب از چهار مصراع است که همه‌ی مصراع‌ها به‌جز مصرع سوم (که البته آوردنِ قافیه دراین مصرع نیز اختیاری است) بر یک قافیه استوارند.

به تعبیری دیگر، نوعی ژانرِ شعری اطلاق می شود که شامل دوبیت و چهارمصرع می باشد که مصرع سوم آن قافیه و احیاناً ردیف ندارد و مابقی مصراع‌ها هم مقفی و هم مردّف هستند. از حیثِ سبک و زبان و شیوه‌ی نوشتاری و خطی و حتی زبانی به ترانه نزدیک است و ناگفته این که نوعی وزن تکامل یافته و از ترانه‌های هجایی قدیم این کهن بوم محسوب می‌شود.

تصویرسازی(Illustration) یا تصویرگری یکی از زیرشاخه های هنرهای تجسمی محسوب می شود. به نوعی می توان چنین برداشت نمود که تصویرساز با کمک و یاری از اندیشه و مفاهیم طبیعی و اجتماعی دست به یک خلاقیّت تصویری می زند.

تصویرساز القا کننده ی تجسمی یک مفهوم یا روایت با فرم ِبصری است. به گونه ای که این روایت می تواند شاملِ داستان،شعر ، مقاله ای در روزنامه ،کتاب و حتا تبلیغات تجاری و اشکال و فرم های روی کالاها و لباس ها باشد. تصویر ساز می تواند از دو جهان بهره مند شود. یکی جهانِ عینی است که کاملاً یک متنِ مفهومی یا دارای مفهوم را و یا نشانه ی عینی و اجتماعی را نقاشی یا طراحی می کند و یا ذهنی است که در این دایره تصویرساز دست به یک خلاقیّت ذهنی و تخیلی می¬زند و تقریبا”در این گذرگاهِ خیال او را می¬توان«نوآور» نامید..

زندگی نقاشِ خوبی است

چون بدی ها را زیباتر می کِشد!

تصوّر صورتی ذهنی و عینی از یک چیز یا کسی است که این صورت ذهنی یا عینی بستگی به فکر، گُمان ، مخیّله، انگاشتن و اندیشیدنِ فرد یا افراد دارد.

تصور به معنی پندار، خیال، وهم و برداشت هم می باشد و متضاد ِتصدیق و تصدیق کردن است. در خیال مجسم کردن و گمان کردن نیز از دیگر معانی تصور است.

نهالِ فکر را با دستانِ خود بکارید تا شاهد آن انگشتان باشند. «پاپی»

ایجاد به معنی نوآوری است. نوعی الگو معنا هم هست که برآن می توان معانی دیگری را هم به وجود آورد. یعنی هرچیزی که به وجود می آید و یا به معنی آن چیزی است که قبلن وجود نداشته است اما موجودیت خود را به وجود آورده است. بنابراین هر¬آمده ای که قبلن در¬صفحه ی عین وذهنِ هستی ایجاد شده است را می¬توان ایجاد نامید . ایجاب به معنی آن چیزی است که می تواند ضرورت خود را در یک متن یا نشانه و حتا مفهوم طبیعی و اجتماعی نشان دهد. یعنی واجب بودنِ خود را و یا التزام خود را برنشستن در یک متن و یا مفهوم در جهتِ پالندگی و بالندگی آن متن و مفهوم به دایره ی زایش و بایش می گذارد.

زندگی چتر نیست / پناهگاهی بی سقف است!

«پاپی»

1- با شما همداستانم گرچه این نگاه شاعر است که به کلمات جان می دهد و در واقع کلمه درمتن می تواند پوست بیندازد و قامت بگیرد؟ بین شاعر و کلمات رابطه ای دو سویه وجود دارد.

دو سویه از این جهت که همیشه یک بخش شعر را شاعر بر دوش می کشد و بخش دیگر آن را کلمات بر عهده دارند. کلمات زبانِ شاعر را تشکیل می دهند و این زبان وابسته و همبسته به نوعِ فرهنگ و آداب و رسوم شاعر و جامعه و نوع و شیوه ی زیست اجتماعی و فکری آن هم دارد.

سولمازنصرآبادی: با شما همداستانم گرچه این نگاه شاعر است که به کلمات جان می دهد و در واقع کلمه درمتن می تواند پوست بیندازد و قامت بگیرد؟ پاپی: بین شاعر و کلمات رابطه ای دو سویه وجود دارد. دو سویه از این جهت که همیشه یک بخش شعر را شاعر بر دوش می کشد و بخش دیگر آن را کلمات بر عهده دارند.

کلمات زبانِ شاعر را تشکیل می دهند و این زبان وابسته و همبسته به نوعِ فرهنگ و آداب و رسوم شاعر و جامعه و نوع و شیوه ی زیست اجتماعی و فکری آن هم دارد. متن را شاعر با استفاده از کلماتی همسو و همگون می آفریند و ممکن است که یک شاعر در متن معناسازباشد یا معنا گریز و ستیز. روایتی خطی و فرمیکال داشته باشد یا روایتی علمی و عملی و تکنیکال.

1-جناب پاپی در ابتدا از شروع فعالیت های ادبی خود بگویید و این که چه مسیرهایی تا این لحظه پیموده‌اید؟

با مهر بسامد و سرآمد.خدمت شما کنون مهر.عرض کنم که شروع فعالیت های ادبی بنده به دوران کودکی مرتبط می¬شود به طوری که درخانواده ی ما کتاب و کتابخوانی متداول بوده و هست و این مهم به طورِ ناخودآگاه درذهن یک کودک تداعی و بایگانی می¬شود و من بعد خودش را نمایان می¬سازد.