🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
اینکه دائما آجر به آجرِ دیوارِ #تاسف بیفزاییم و رنگِ روشنفکریِ به آن بزنیم، گشایشی به دنبال نخواهد داشت… اینکه تصویرِ ابتذال را در صفحات مجازیمان منتشر و تحشیهای بر آن الصاق کنیم با این مضمون که “افسوس و هزاران افسوس بر ما که چنین و چنان بر سرِ خاک، موسیقی و ادبیاتِ کشورمان آمده است” تنها نوعی جداسازیِ خویش از جریانِ مبتذل محسوب میشود؛ نوعی رهاسازیِ جوارحِ وجدانمان با نیدلینگِ غرولند.
بیماریِ این جامعه به مرحلهای رسیده است که نه به درمانهای سرپایی، بلکه تنها به چاقوی جراحی جواب خواهد داد. باید مرضهای این جامعه را به تیغِ تحلیل و تفکر سپرد؛ آنگاه شاید بتوان برای این کسالتِ تاریخی، بهبودیِ محسوسی متصور بود.
اما دشواریِ امر آن است که جریانهای نقنقو همواره خریدارانِ بیشتری دارند؛ زیرا ما عمدتا به مُسکنها، رام و غرهایم و با اندیشه و استدلال در جدال… بیراه نیست که هر واکاویِ مکتوب و غیرمکتوب از مصائبِ این جامعه، با کوهی از بیاعتنایی و بیحوصلگی مواجه میشود.
منبع: پی.او.وی
کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :
کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (2):