🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
ای آمده از کرانه های شب تار
همراه پرنده ، باز جویای بهار
مضمون رسای عشق را زمزمه کن
*
تا خاطره ها به خنده ها زنده شوند
بی دغدغه باش و باز آواز بخوان
آواز غریب عشق را باز بخوان
*
بی گریه ی ابر
بی شیون باد
با نی لبک شبان آزاده ی دشت
بی واهمه از شبان رسوای پلشت
اکنون که دمیده باز خورشید امید
اکنون که سپیده داده از عید نوید
سرمست نسیم ناب ، با نغمه ی آب
با سوته دلان گلنفس راز بگو
با قمری پر شکسته از اوج و عروج
وز نشوه ی جاودان پرواز بگو
پایان شب سیاه را جار بزن
تصنیف طلوع فصل آغاز بخوان
*
آزادی ما نوشته ای بی ورق است
رنگ شفق است
پس به ایجاز بخوان.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):