🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
به دانش گر چه باشم عالم دهر
و يا در فهم و حكمت شهرهء شهر
ندارم دلخوشي چون تو نباشي
برايم زندگي جامي است از زهر
حكيم و عارف ار چه نام گردم
به فضل استاد خاص و عام گردم
ندارد ارزشي اين ها برايم
كه من در عشق تو ناكام گردم
شوم مشهور اگر در راز داني
بدانم هر چه اسرار نهاني
كنار من تو اما گر نباشي
نمي ارزد برايم زندگاني
تو داني راست مي گويم خدايا
نخواهم خواست از تو مال دنيا
گرفتي از من او را هر چه دادي
فقط مي خواهم از تو وصل او را
تو معشوق مرا دادي نشانم
به او پيوند كردي روح و جانم
و از من آخرش او را گرفتي
فراقش سوخت مغز استخوانم
20/6/1385 – مشهد.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
آذر 12, 1402
سلام و درود!
پیشاپیش از حسن التفات دوستان فرهیخته سپاسگزارم.
غرض نقشی است کز ما باز ماند
که گیتی را نمیبینم بقایی
مگر صاحبدلی روزی ز رحمت
کند در حق این مسکین دعایی
🌹
پاسخ
آذر 12, 1402
درود جناب پژوهنده
ان شاءالله همیشه شاد و سلامت باشید 🌹🌹
پاسخ
آذر 13, 1402
سلام استاد گرامی
دو بیتی های زیبایی ست
خیلی عالی بودند و لذت بردم
در پناه خدا 🌹
پاسخ
بستن فرم