از چشمِ گل آئینم، زیبای گل اندامی

درود و سلام بر حضرت دوست
چون به ضرس قاطع می دانم که تا حدودی!!! انسان نقد پذیری هستید این نقد را می نویسم. این هم که قید کردم «تا حدودی» برای این است که نقد را می پذیرید امّا در همه جا و همه وقت بکار نمی بندید. که اگر بکار می بستید همه ی نقد ها را
اولا :دیگر برای همیشه گرد مخمس تضمینی سرایی را خط می کشیدید. چون بخوبی واقفید که چرا بارها شما را توصیه به ترک این کار کرده ام. و ثانیا امروز دیگر چون منی به خودش اجازه نمی داد که کوچکترین عیب و ایرادی بر سروده ای از حضرتعالی بگیرد
بگذریم، عزیز جان برادر کسی که سروده ای از حضرت حافظ را تضمین می کند باید رندانگی های او را نیز پیروی کند .این مورد که عرض می کنم از جمله رندی های حضرت حافظ است. ببینید با وجود این که وزن دوری است و آوردن صامت اضافی در وسط مصرع هیچ خللی در وزن شعر ایجاد نمی کند اما حضرت حافظ بلا استثنا هر جا در وسط مصرع اوزان دوری صامت اضافی می آورد برای برطرف ساختن سکتی که خواه ناخواه پیش می آید بلا فاصله بعد از آن صامت اضافی کلمه ای می آورد که با {همزه}} شروع می شود. در هیمن غزل در سه موضع حضرت حافظ در وسط مصراع صامت اضافی آورده است:
1- مصرع نخست بیت ششم:{{ یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم}}
2- مصرع دوّم بیت ششم: {{رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی}}
3- مصراع آخر:{{ شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی}}
و می بینید که در مورد اول بلا فاصله بعد از صامت اضافه {{ت}} کلمه ی {{این}} و در مورد دوم بعد از صامت اضافه ی {{د}} بلا فاصله کلمه ی {{آن}} و در مورد سوم بعد از صامت اضافه ی {{د}} بلافاصله کلمه ی {{ای}} را آورده است که هر سه کلمه با {{همزه}} شروع شده اند.
و باز برای اینکه برای شخص شما جناب آقای طارق عزیز ثابت شود که وقوع چنین امری در کار حافظ نه اتفاقی بلکه کاملا تعمّدی و رندانه بوده است ، در دیوان آنحضرت جستجو کنید و فقط یک مورد محض رضای خدا پیدا کنید و به من نشان دهید که حضرت حافظ در اوزان دوری هر گاه صامت اضافی ای در وسط مصراع آورده، بلا فاصله بعد آز آن کلمه را با همزه شروع نکرده است.
و امّا حضرت طارق عزیز چه کرده است ؟ و چه میزان در این امر از حضرت حافظ تأسّی کرده است ؟ کافی است به این دو مصرع بنگریم:
1-{{در دل گرهی افتاد، تا زیر و بمی کردم}}
2-{{او رفت و چنان بنشست، بر سینه غبار غم}}

. با سلام و درودهایم پاک 🌺
.
. گر در افتم با مار نیست راضی کشم از مار دمار
. لیک راضی ست بخورم صدها نیش چه کنم با دل خویش
.
. این بیتی از یک غزل شادروان ابوالقاسم حالت است و گویای دل مهربان استاد گرانمهرم که نمی بیند شخصی با لحن دستوری برایم می نویسد (( ستاره ها را از شعرت حذف کن )) سیاوش خان آزاد اصلا توجه نمی کند که ستاره ها را نمی شود نقد کرد!! که یک امر سلیقه ایست . اما . خب دستور میدهند !!!
. استاد گران اندیش در ضیافت فاخر سخن به آذین تان سخاوتمندانه شاعری را (( خورشید آسمان ادب ایران زمین )) خطاب کرده اید!!! . بنابراین تکلیف شاعرانی همچون / فاضل نظری / سید محمد طباطبایی / هومن ذکایی / معین حجت / محمود عنبرانی / احمد رحیمی / غلامحسین جمعی / مهدی فرجی / و . . و . . چیست ؟؟ . بذل عنایت که متوجه هستید از بزرگان نامی نبرده ام .
. استاد گرانمهرم چه کنم با مهربانی های قلب پاک تان ؟؟ ای از تبار دانای توس بمان و بیاموز بزرگوارا
. 🌺🌿🌿🌹🌹🌿🌿🌺

درود بر شما
بسیار لذت بردم از خوانش این شعر زیبا و دلنشین که آمیخته ای از سنت و مدرن بوده، با حال و هوای شعر حافظ و زبان امروزی ؛ سلامت بمانید و همیشه بسرایید 🌹🌹🌹❤️❤️

درودها جناب استادخراسانی بزرگوار
امروز با مخمسی زیبا مهمان صفحه‌ی گرامی شمابودیم .متشکروسپاسگزار از شما
ابیات زیبایتان را چندین بارخواندم ولذت بردم .
موفق و پاینده باشید
🌺🌺🌺

تیرت به خطا مفکن، در بیشه پلنگی نیست
سنجاقک عاشق را، با کس سرِ جنگی نیست
برخیز و بیا دیگر، فرصت به درنگی نیست

ساقی چمن گل را، بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن، تا باغ بیارائی

درودها استاد خراسانی گرانقدر
🌷🌷🌷🌷🌷

تیرت به خطا مفکن، در بیشه پلنگی نیست
سنجاقک عاشق را، با کس سرِ جنگی نیست
برخیز و بیا دیگر، فرصت به درنگی نیست

درودها حضرت استادخراسانی عزیز

بسیار زیبا بود ودلکش

قلمتون ماندگار 🌺🌺♥️♥️

سلامی دوباره
ببخشید که عرایضم بدون شناسه امد
متوجه نبودم که رسما درسایت نیستم
❤️

❤️

درود بر شما جناب خراسانی

درود و سلامی از دل و جان بر شاعر نامی خطه خراسان جناب طارق ارجمند.
مخمس زیبایی است و زیبا زحمت کشیده اید. مصرع پیشنهادی بنده در مورد مصرع اول بند ۳ بشرح ذیل می باشد:
“افتاد گره بر دل تا زیر و بمی کردم”
در هرحال دستمریزاد.
این تقدیمی را از بنده پذیرا باشید:
بوستان پاک
بیا که محفل ما جایگاه جانان است مزین از غزل و “شعر پاک” یاران است
صفا گرفته ز عطر و طراوت گلها
چه مجلسی است که نزهتگه نگاران است
کشیده صف به گلستان محمدی ، نسرین
و غنچه های گل از جای جای ایران است
ز “سایت پاک” چه آواز خوش رسد بر گوش
هزار گوشه آن نغمه هزاران است
بیا به سیر و تماشا ی نم نم باران
که سایت فاخر ما خاستگاه باران است
بیا دوباره تماسا که سایت پاک پر از
دوبیتی و غزل است و سروش باران است
صفای محفل ما “طارق” است و منتخب از
حریم مشهد و از خطه خراسان است
بخوان که این غزلم هدیه ای “یگانه”بود
ز “ابهر” است که از خاک پاک ایران است🌷🌷🌷

سلام بر جناب طارق خراسانی
سترگمردی نقد و نظر خویش را نگاشتند و بسیار زشت است که من خود را در عداد ایشان بشمارم و دست به نقد شوم ولکن چون وظیفه خویش می دانم اگر نقدی به نظر قاصرم رسید مضایقه نکنم بنابرین از خواندن این اثر شریف صرف نظر میکنم تا نقدی به نظر نرسد تا ملزم به طرحش شوم ولکن چون در بند اول مطلبی به نظر رسید ناچارم مطرح کنم و آن اینست که شما هجای انتهای مصرع را به صورت یی نوشتید ولی در حافظ به صورت ئی
سیاوش
۲۲ بهمن

سلام و درود بر حال بال پروازتان
اگر چه نقد نقل است و به نکاح و عقد ترقی اما گاهی نقد انتقاد میشود و چون آبستن خودشیفتگی ست در لباس فرشتگان در میآید اما ویار خوار کردن خوب رویان دارد تا بار هوسش را زمین بگذارد و خود را ملک مقرب وطن فارسی و وحی منزل پارسی بداند، ازیرا پدر گیرا فرزند خاکسارتان را عرضی ست که پیش از بیانش معترف به آنم که خدمت آن جناب درس پس می دهم و بس، قیافهء قال همواره مشخص است و کال پس انتقاد را مسلمان به نقد ندانید و نافی و ناشی از بخل بخوانید و دود حسود در دهان ترنج ​شعرتان نچکانید تا شعر را نرنجانید!

دستبوسم

درود بر شما جناب خراسانی
آیا در شعر پاک فضای برای طرح سوال خصوصی از اساتید هست؟!
ببخشید که اینجا پیام گذاشتم چون نمیدونم جای دیگه امکان پیام دادن به شما هست یا نه؟!