🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گفتم مرا این عاشقی در خویشتن گم می کند
تصویر ِ احساسی دگر در ذهن ِ مردم می کند
سُکری بهشتی می شود همسایه با همزاد ِ من
اما مرا خیزاب ِ غم ، غرق ِ تلاطم می کند
من ناتوان از خستگی سر می کشم از آه ِ خود
گلدسته ای در ذهن ِ من با من تکلم می کند
مانند ِ آب و آینه ، تا بیکران جاری بشو
در روبرویت زندگی بر تو تبسم می کند
شوقی نهانی می تپد ، در این تلاطم بی صدا
آخر نماز ِ هلهله ، قصد ِ ترّنم می کند
در بغض ِجاماندن طلا دستی به محرابی بزن
مفتاح ِ اشک ِ عاشقی ، آنجا تیمم می کند
طلعت خیاط پیشه(طلای کرمانی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (8):
مهر 1, 1396
سلام و درود بر بزرگ بانوی شعر پاک
مهمان غزلی نغز از آن بانوی فرهیخته بودم
عالی ست
در پناه خدا
پاسخ
مهر 2, 1396
استاد طارق ارجمند
سپاس از حضور ِ پر مهرتان
پاسخ
مهر 2, 1396
سلام و عرض ادب محضر استاد گرامی
از شعر بسیار زیبایتان بهره مند شدم
زنده باشید به مهر
پاسخ
مهر 2, 1396
جناب دکتر مهدی پور ارجمند
لطف دارید ممنونم
پاسخ
مهر 4, 1396
درود استاد /…..
پاسخ
خرداد 2, 1397
سلام ودرود و ارادت محضر خواهر گرامیم
شاعر خوش قریحه سرکار خانم خیاط پیشه
به خود می بالم که سال هاست میهمان قلم توانا و احساس پاک شاعرانه شمایم
باز هم مثل همیشه لذت بردم
پاسخ
بهمن 4, 1401
درود مهربانو
(من ناتوان از خستگی سر می کشم از آه خود
گلدسته ای در ذهن من با من تکلم می کنند)
واقعا زیباست
👏👏👏👏👏🌺
پاسخ
بستن فرم