🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
تا سمـــاور وار قلبـــم آتش از عشق تو چید
شعــــر من در قوری احساس نابم دم کشید
باز باید استکان هــــــــای تمیـــــــز ذهن را
پر کنیم از طبع، زیر شاخـــه های لَخت بید
حجم قندان هـــــای خالی از خیالی شاد را
از غـزل پرکن تو و من هم از اشعاری سپید
سینه ی پر مهـــرمان شد سینی احساس ما
چشممان را می زند از صیقلش نوری شدید
خنـــــــده های ما صدایش می رود تا ابرها
برق شادی را ببین سمت زمــین با سر دوید
قــــدر این بزم دوتایی زیـــــر باران را بدان
از کجــــا معلوم شاید آسمـــــان روزی تپید
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (12):
آذر 27, 1399
🌹🌹🌹🌹💐💐💐💐
پاسخ
آذر 27, 1399
🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸
پاسخ
آذر 27, 1399
سلام و درود
به به
لذت بردم
بدیع بود
در پناه خدا 🌿👏👏👏👏👏🌿
پاسخ
آذر 27, 1399
سلام استاد عزیز
ممنونم🌺🌸🌺🌸
پاسخ
آذر 27, 1399
سلام و عرض ارادت محضرتان جناب استاد علیخانی عزیز
زیبا ست
با احساس پاک و دل انگیز سرودید
لذت بردم از شعر قشنگتان
زنده باشید به مهر
درود هاا
💐🙏💐
پاسخ
آذر 29, 1399
سلام استاد عزیز
ممنونم از لطف فراوان شما🌺🌸🌺🌸
پاسخ
آذر 27, 1399
درودها جناب علیخانی
غزلی زیبا مهمان صفحه شما بودم
زبانی صمیمی همراه با تصاویری ملموس و ترکیب های ادبی تازه و بدیع
دستمریزاد
👏👌🙏
پاسخ
آذر 29, 1399
سلام دوست عزیز
ممنونم🌸🌺🌸
پاسخ
آذر 28, 1399
سلام مجدد
دوباره آمدم تا شعر زیبایت را بخوانم
مصرع پایانی غزل اگر اینگونه باشد فکر کنم بهتر خواهد شد.
قــــدر این بزم دوتایی زیـــــر باران را بدان
از کجــــا معلوم شاید دیده فردا را ندید تپید
ان شاءالله عمرتان طولانی و با عزت باد
در پناه خدا 🌹
پاسخ
آذر 29, 1399
سلام استاد عزیز دن و جانان جان
ممنونم از پیشنهاد شما
🌺🌸🌺🌸🌺🌸
پاسخ
بستن فرم