🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 بهار 56

(ثبت: 716) بهمن 14, 1394 

همه گوینــــد بهـــار آمـــده آنک عید است

عید اگر هســت چـرا چلچله در تبعید است؟

چشمه ها خشک تر از چشم تهی مانده ی ابر

ســـینه ها خانــه ی نـــابـاوری و تردید است

ســــرو را شــاخه شکستند و قنـــاری را بال

لالـــه را سینــه دریدند و پریشــان بید است

یاس آیینــــه ی یاس اســـت کبــوتــرها را

شــاپـــرک را نفـس باغچـــه ها تهدید است

بر درختــــان همه قنــدیل یــــخ آویخته اند

نفس باد صبــــا ســردتر از خورشـــید است

آرزو نقـش بـه دیـواره ی گورســـتان هاست

در کتاب است اگـر جلـــوه ای از امیــد است

در گـذار از چمـن سـوخته غـــوکی که جهید

گفت نفرین به بهــاری که خـزان تقلید است

دل من رخـت عــزا بـر تن و می گـــرید زار

همه گوینـد بهـــــار آمـده آنک عیـــد است.

                                    *بهار 1356 کاشان.

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):