تماشا کن غم عشقت چه خاکی بر سرم کرد و‌‌‌‌…

سلام
برایم سوال شد که استفاده از حرف ” واو ” که عطف است ، هرچند باعث اپیزودیک شدن ابیات می شود ( یعنی دنباله روی آنها از هم ) اما در بیت آخر ، این ( و ) قرار است به کجا برسد ؟ یعنی وقتی شعر تمام شود . حرف عطف در پایان جمله نوعی انتظار برای ادامه و ختم کلام می آفریند که به گمانم از دو حیث قابل بررسی ست :

اول آنکه بگوییم شاعر نیز خود در این جا گیر افتاده است و چون ردیف را ( و ) انتخاب کرده ناچار شده به همان شکل نیز در جایی شعر را قطع کند

و دوم ادعا کنیم این حرف باعث ادامه ی شعر در ذهن مخاطب شده و در واقع پایان باز را شاعر انتخاب کرده است .

در هر صورت به نظرم غزلی خواندنی بود و دوستش داشتم

درودهای فراوان
بانو بیرانوند ارجمند
زیبا سروده اید
♤♤♤
کمی آنسو نگاهی سرد سمت پبکری کرد و
برای نقشه هایش نیت انگشتری کرد و

میان نعره هایش خویش را گم کرده بود امت
کف دست خودش را اشنای خنجری کرد و

برید از شاخه ی نیلوفری یک بند سبزش را
به تاراجش نگین سرخگون گوهری کرد و

به انگشتش نمی امد چنین رخشندگی اما
تماشای نگاه و گریه های دختری کرد و

در آنسوتر میان شعله ها پروانه ها را دید
به چشمانش اشاره سمت و سوی لشگری کرد و…
✍بداهه

درود بر شما
غزلی زیبا و دلنشین بود
شاد و سربلند باشید

سلام و عرض ادب بانو بیرانوند ارجمند
بی‌اغراق از نظر روان بودن زبان سرایش، تصاویر خلاقانه و تناسب واژه‌ها و جملات از بهترین شعرهایی‌ست که این مدت در محفل پاک خوانده‌ام.🌺🌸🌺🌸

فقط یک مورد، هم‌قافیه دانستن «بدتر» و «بهتر» باعث به‌وجود آمدن عیب ایطاست. با حذف «تر»، به و بد مقفا نیستند.

زنده باشید💐

درود بر شما
زیبا سروده اید
🙏🌸🌺🌸🌺🙏

درود بانو
شعر زیبایست
👏👏👏