«تهییج»

سلام یر خداوند شعر و ادب
دوست عالیقدرم
حضرت محمد یزدانی
چقدر استادانه با اصلاحیه ی زیبا قطعه خانم نوری عزیز را به غزل جهارپاره ای محکم تبدیل کرده اید

(صحرای شب دیری است در خواب است لالایی شب را نمی خواهد.
با چشمه های چاک چاک خون ; خوابِ لبالب را نمی خواهد
به به
هم صحرای شب لالایی را نمی خواهد و بی لالایی در خواب است و هم بیت اول را تا خورشید ارتقاء داده اید و امیدوارم خانم نوری عزیز و گرامی نظر شما را پذیرفته تا این اثر یک غزل چهارپاره شود و بی ریا می گویم تا آن را بعنوان نگینی زیبا بر انگشتری جان جای دهم.
آفررررین ها استاد.
استاد اجازه می خواهم از راهی دور دست و قلم شما را ببوسم.
اگر زنده باشم آنگونه که لازمه شخصیت هنری شماست از شما تجلیل بعمل خواهم آورد گرچه شما همیشه از اینگونه جیزها فراری هستید.
با حضور شماها بزرگان شعر و ادب، این وبسایت را باید وبسایت فرهیختگان شعر و ادب ایران نام نهاد.
درودتان استاد
در پناه خدا 🌿🙏❤️👏👌🌹🌿

با درود و سپاس بی پایان از نظر دقیق و نگاه همه جانبه تان به فرم شعر جناب یزدانی گرانقدر

راستش دیروز من یک بار بیت اول را جهت تبدیل به غزل چهارپاره شدن ویرایش کردم ولی آن را دوست نداشتم و دوباره به حالت قبل برگرداندم.

در حالت ویرایش شده “صحرای خون دیریست در خوابست لالایی شب را نمی خواهد” در جایگاه مصراع دوم شعر قرار گرفت و مصراع اول تغییر کرد.
ویرایش شما چون چشمه های چاک چاک خون را هم حفظ کرد بیشتر از ویرایش دیروز خودم دوست داشتم ولی با ترکیب «خواب لبالب» خیلی راحت نبودم.
لذا با وام گیری قرار گرفتن لالایی شب در مصراع اول از ویرایش شما، این ویرایش به ذهنم رسید:

صحرای شن دیریست در خوابست لالایی شب را نمیخواهد
در چشمه‌های خون خود غرقست جام لبالب را نمی‌خواهد

ولی فکر می‌کنم با این تغییر نیز همانطور که فرمودید شعر هنوز گریزی به قالب نیمایی می‌زند (وزن عروضی در حد استانداردهای غزل به نظرم رعایت نشده) هرچند به لحاظ سماعی ممکن است برای گوش غزلسرایان حرفه ای نیز قابل قبول باشد.

به هر روی با سپاس بی پایان از هم اندیشی تان بیت اول را ویرایش می کنم.

با درودهای بیکران

🌷🌷🌷🌷🌷🌷

درود واحترام مجدد استادنوری ارجمند توجه و تعامل شما را پاس. می دارم نخست آنکه انتخاب “جام لبالب” به جای “خواب لبالب” بسیار نیکوتر نشست دیگر آنکه منظورم از پهلوزدن این کار به قطعه ی شعرنیمایی همانطور که اشاره داشتید کلی بود یعنی تصرف در اوزان سنتی به هرشکل از شگردهای نیمایی است اوزان دوری شامل چنین تعرفی هستند نکته ی مهم تر نگاه ویژه ی سرکارعالی به مباحث زیباشناختی در موسیقی است از این زاویه نگاه بله هنوز هم برای کمال بخشی موسیقی در این اثر فاخر فرصت پرداخت فراهم است همچنانکه آگاه هستید وزن عروضی این شعر که بسیار دقیق و درست نیز رعایت شده است
(مستفعلن مستفعلن مستف =فع لن است در رکن آخر همچنین مترادف( مفعول مفعولن مفاعیلن) در اختیار رکن بندی( لالایی شب را نمی خواهد) اما چنانچه در پی کمال بخشی به این ضرب آهنگ هستید گمانم این است به( مفعول مفعولن مفعول مفعولن) بروید که در ضرب آهنگ. به طور کامل فرم رعایت شده باشد
(لالایی شب را هرگز نمی خواهد)
این هم از نمونه های عرقریزان خواهدبود چه این تغییر و حرکت تمامی شعر را تحت تاثیر مثبت قرار می دهد
بابت اضافه نویسی پوزش می طلبم

درودهای بی شمار جناب یزدانی گرانقدر
و سپاس بی پایان از وقت ارزشمندی که صرف فرمودید.

من همیشه از کامنت های نقد شما چه بر کارهای خودم چه بر آثار دیگر دوستان حاضر در سایت بسیار لذت می برم و بسیار می آموزم.

انچه در کامنت های شما شکل می گیرد نقدی است به لحاظ فنی هدفمند و مستدل و منسجم و به لحاظ شیوۀ بیان بدون هر گونه ابهام، بسیار شفاف و منطقی. و به لحاظ ارتباطی در عین احترام آمیز بودن کاملا صریح و قاطع.

و به همین سبب سراینده و خوانندگان هم نکته های کلیدی را میتوانند به راحتی و بادقت می توانند در چنین نقدی دنبال کنند. و هم می توانند از برقراری یک تعامل سازندۀ ذهنی با ناقد و سراینده لذت ببرند.

از حضورتان پای این شعر بسیار ممنونم

در مورد شعر همان طور که فرمودید تغییر وزن و رسیدن به کمال ضرب اهنگ عرق ریزان دارد.
تا کنون ویرایش های انجام شده بر این شعر جزئی بوده اما این بار باید زمانی پیدا کنم که ذهن آماده این عرقریزان و کاملا متمرکز بوده، و تحت فشار زمان برای کارهای روزمره نباشد.
شاید در یکی دو ماه پیش رو نتوانم چنین فرصتی پیدا کنم ولی این نقد بر دیدگان من جای دارد و در اولین فرصت ممکن، به پیشنهاد چنین کوشش ارزشمندی که بدون شک برای این شعر و برای سراینده مثبت خواهد بود؛ جامۀ عمل خواهم پوشاند.

بی نهایت سپاس و درود بیکران

🌷🌷🌷🌷🌷