جای پا

درودها جناب دوست احمدمحسنی اصل
اشعار زیبایتان را با اشتیاق می خوانم و لذت می برم
حضور و نظر بلندتان را سپاس
🌺🌸🌺

درود و احترامشاعر والامقام دوست دیرینم مهندس علی معصومی بزرگمهردوبیت بداهه زیبایت را به خاطر سپردمدر آن سال ها (هفتاد) غزل کوتاه یا خیلی کوتاه در نوع مدرن( البته اگر بشود اسم این غزل را مدرن گذاشت) حسن کار محسوب می شد ولی در سال های پس از ان معلوم شد که تعداد حداکثری ابیات غزل اگر حسن کار نباشد عیب هم نیست مدت ها بود که در نظر داشتم دست نوازشی به سر و روی این غزلک بکشم ترکیب ( راه می افتد ) را در مصراعی از غزل بسیار زیبای برهان جاوید یافتم که خوش نشسته است دانستم هنوز هم اشعار درگذشته ام ارزش ارایه داردمطلع دست نخورده ماندفراموشی کنار جای پایم راه می افتدو خاموشی به دنبال صدایم راه می افتدولی در دوبیت تغییرات در حد یکی دو کلمه انجام شد ابیات دوم و سوم و بیت پایانی افزوده شد البته بیت پایانی در واقع صورت منظوم پایان بندی یک شعر نیمایی از همان مجموعه شعر استغزل” جای پا “یادگاری از دومین دور شاعری ام در دهه ی هفتاد است

ارادت و سپاس 🙏🍃🌿💐🌿🍃🙏

درود و احترام جناب دوست برهان جاوید مهرپرور
شاعر پیروزمند امروز
با زبانی فاخر غزل پرداز نونغمه
حضور و نظر بلندت را سپاس
حس و حالی که غزل زیبایت به من ارزانی داشت موجب همت فرو خفته ام شد
تا دست نوازشی به سر و روی غزلک قدیمی ام بکشم
که پنداری همچنان به روز است
ارادت و سپاس
🙏🍃🌿💐🌿🍃🙏