🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
جان دریا در نگاه روشنش از هر کران جاریست
بی کرانه ابر یادش در جهان گرم گرانباریست
نور گرما بخش خورشید است در دوران یخبندان
گرچه در وصفش چنین تصویر تکراری به ناچاریست
در چه فصل تازه دارد چشمه چشمه می شکوفد خاک
یا کدامین جنبش جذاب و همپیمان به هشیاریست
یا چه هنگام است در قحط وفا گلبانگ بر دل ها
یا چه شور انگیز برپا خاستن های هواداریست
او که در آفاق دارد زیر پرچم دشت ها لاله
از ستاره بیشتر در جنگ با شب لشکرش کاریست
هرسحر با ماه می خواند جهانی، جان عالم اوست
او که نامش روی لب ها تا همیشه رمز بیداری است
بی گمان روزی به پایان می رسد شب های دهشتناک
بشکند پشت ستمکاری که مست از دیو سالاریست
آرزو دارم به سربازی سر کویش روم هرچند
پیش پایم راه دشواریست اما رو به همواریست
محمد یزدانی جوینده
پی نوشت
دست و رو در آب جو تر کردنم گیرم به ناچاریست
من بخواهم یا نخواهم جویبار زندگی جاریست
حسین منزوی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (11):
اسفند 6, 1402
خوبی و لطف این شعر این است که قرائت های مختلف را ممکن می سازد . البته اول سلام 😊
مخاطب اگر بخواهد شعر را به منجی متصل کند ، می تواند از بحث دوآلیته ی ” نور و تاریکی ” که در شعر هست، وام بگیرد . در باورهای ایرانیان خاصه پس از زرتشت، اعتقاد به ثنویت وجود داشته که در قالب اهورا و اهریمن تعریف شده است . مانی نیز دو عنصر تاریکی و روشنی را مقابل هم قرار می داد . و مزدک نیز همین باور را داشت منتها او انسان را نیز در تاریک و روشن کردن جهان، عاملی مهم و مختار می دانست.
شیعیان نیز معتقدند ظالم و مظلوم همیشه وجود داشته و در برهه ای از تاریخ منجیانی به داد مظلومین رسیده اند و این باور را دارند که ستمدیدگان روزی صاحب زمین خواهند شد . به قول مانی : هر فقیری فردا غنی خواهد شد .
شعر را اگر به شکل خانقاهی بررسی کنیم . ارادت مرید به مراد در آن مشهود است . می توان آن را شعری برای مادر دانست و گرما و چشمه و دیگر عناصر به کار رفته را توصیفی برای مقام مادر دانست .
می شود از شعر فهمی شویینیستی داشت که سربازی برای فرمانده و رهبرش سروده است
و با یک درجه تخفیف شعر را می توان عاشقانه تعبیر کرد .
برای هرکدام از این ” می شود ” ها ، کلی دلیل و بهانه دارم . اما چون مجمع شعرپاک ، عاقلانند، به این اشارتها بسنده می کنم
پایدار باشید
اسفند 11, 1402
درودها مانای جان
امیدوارم پوزش مرا بابت دیرکرد خوش آمدگویی پذیراباشید
به نکات بسیار ارزشمندی در ویژگی های این شعر اشاره داشتید
بهره بردم
ارادت و سپاس
اسفند 6, 1402
درود استاد یزدانی گرامی
لذت بردم از این غزل زیبا و ارزشمند
و تفکر و اندیشه ای که رو به سرمنزل امید و روشنایی دارد
پاینده و پیروز باشید
🌺🌺🌺👏👏👏❤️❤️❤️🌺🌺🌺
اسفند 11, 1402
درود و احترام
برهان جاوید شاعر بزرگمهر
دریافت نظر ارجمندتان موجب دلگرمی و سربلندی این حقیر است
ارادت و سپاس🙏🍃🌿💐🌿🍃🙏
اسفند 7, 1402
سلام و عرض ادب استاد یزدانی
قلمتان تابان 🌺
اسفند 11, 1402
درود و احترام جناب دوست
نظر لطف شماست
سپاسگزارم🌹🌹🌹
اسفند 7, 1402
درود و دستمریزاد جناب یزدانی بزرگوار …
👏👏👏🌺🌺🌺
اسفند 11, 1402
درود و احترام معین حجت عزیز
شاعر استاد
کوچک نوازی می فرمایید سپاسگزارم🙏🍃🌿💐🌿🍃🙏
اسفند 7, 1402
درود بر محمد نازنین
لب مریزاد
با اضافه کردن یک رکن ( فاعلاتن ) به وزن اصلی (که وزنی روان و خوش ریتم ست) , آنرا کمی ثقیل تر کرده اید . همین اضافه کردن یک رکن به وزن اصلی , موسیقی بیرونی را هم تحت تاثیر خودش قرار داده . ( اگرچه در مصراع هایی از شعر نیمایی همین کارها را می کنیم )
مهم این است که توانسته اید از پس آن به خوبی برآیید .
👌👌👌🌹
پیشنهاد من این است که در چنین مواردی , مکث را در پایان رکن دوم فاعلاتن در تمام مصراع ها قرار بدهید . و این مکث در تمام مصراع ها در پایان رکن دوم اعمال بشود . تا آنجایی که من دقت کردم . مکث شما در درون رکن سوم دارد اتفاق می افتد .
اسفند 11, 1402
درود و احترام جناب دوست شادان شهروی بختیاری بزرگ
خوشحالم که این شعر در کلیات مورد محبت و تایید حضرت عالی است پیشنهادتان در جزیی نگری جهت ارتقای وزن شعر، دقیق، ارزشمند و قابل اجراست
ذهن و زبان توانایتان را در نیمایی سرایی همواره می ستایم
ارادت و سپاس🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺
فروردین 1, 1403
درود جناب یزدانی بزرگوار
سپاس از همراهی و اشعار زیبایتان
سال نو مبارک
شاد و سلامت باشید🌺🌺🌺💐💐💐