🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۱۲/۱۱ |
| تعداد شعر: | 64 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۰/۰۷/۰۱ |
شعری که در آن فرصتِ اندیشه نباشد
هر کس که سراییده – بدان یاوه و مُفت است
صاحب قلمی کز قلمش بهره نگیرد
شایسته ی فحش و سخنِ زشتِ کلُفت است
جاوید، کلامی که در آن پند و گهر را
چون دّرِ دری در صدفِ واژه نهفته ست
از ” نون و قلم ” نانِ به دریوزه نجویید
امروز نه هنگامه ی صلح است و نه خُفت است
تک بیتِ گهربار بیارزد به کتابی
کز سیصد و هفتاد غزل جفت به جفت است
ناوَرز خمیری که به تُرشی نرسیده –
در سفره بیات است و در مَجمعه هُفت است
هشدار که یک مصرع ناپخته به دیوان
از”عَرش به فرش” ات زند و موجبِ اُفت است
در محضرِ شیخِ اجل این مرثیه خواندیم…
گفتیم که یا شیخ صحیح است؟ بگفت: است
مهدی صادقی مود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
