رقص خون

درودهاگرامی

زیبا سرودید

سلام بانوی شاعر

شعر زیباتون رو خوندم و لذت بردم.

با توجه به آثاری که پیش از این ازتون خوندم و همچنین با نگاه به فراز هایی از همین غزل دلنشین ، اعتقاد دارم اگه این حقیقت برای خودتون جا بیفته که شاعر توانایی هستین ، جایگاه آثارتون  ارتقا خواهد یافت.

با همین نگرش ، کمی سختگیرانه تر نظراتم رو تقدیم می کنم.

ذوقافیتین ابیات دوم و سوم ، آرایه ی چشمگیریه . آفرین آفرین

اونقدر توجهم رو جلب کرد که ترتیب رو تو بررسی ابیات رعایت نکردم …

مطلع غزلتون ، حس مناسبی داره و واژهایی جذاب که مخاطب رو مشتاق به خوندن ادامه ی شعر می کنه. این مهمترین نکته ایه که مطلع یک غزل باید داشته باشه و میشه اونو حسن مطلع دونست اما ارتباط بین دو مصراع ، لااقل به چشم من نیومد. مضافا این که تعلیل داخلی مصراع زوج هم ملموس نیست اگرچه میشه حدس هایی زد . 

اما معتقدم مصراع فردش اونقدر خوب هست که حواس مخاطب به سمت ارتباط دو مصراع نره کما این که بنده هم تو  خوانش اول توجهم جلب نشد.

برعکس بیت اول ، تو بیت دوم نه تنها ارتباط بین دو مصراع خیلی خوبه که به یمن مراعات النظیر ، بیتی تکنیکی هم خلق شده.

ممکنه اهالی کلاسیک سنتی ، به واژه ی راک توی این بیت ایراد بگیرن به خصوص که در جایگاه قافیه به کار گرفته شده اما تو شعر کلاسیک امروز ، به کار بردن واژه های لاتین ایراد محسوب نمیشه .

دستور زبانی که تو مصراع فرد بیت سوم به کار گرفتین ، کمی متفاوته با دستور زبان معیار . ممکنه توجه مخاطب به این نکته جلب نشه اما شما شاعری توانا هستین که می تونین آثارتون رو از موراد این چنینی مصون نگه دارین . باورم اینه که حواستون بهش نبوده فقط همین.

مثلا میشد گفته بشه:

انگبین لب تو مرهم هر زخمم بود

اگرچه تردیدی نیست که خودتون به مراتب بهتر از بنده می تونین تغییرات لازم رو توش اعمال کنین.

مصراع فرد بیت چهارم صرفا به دلیل حذف یه حرف اضافه ، فصیح نیست. تو نگاه اول شاید بیت رو حتی دارای حسن تعلیل بدونیم اما با توجه به این که لاله از گل های معطر به حساب نمیاد ، تعلیل با چالش مواجه میشه.

تو مصراع زوج ، شخصا به کار بردن واژه ی «عطر» رو به «بو» ترجیح میدم.

اما بیت پایانی …

اگه تکرار قافیه رو ندیده بگیریم ، حاوی تضمینی هنرمندانه است که توقعات رو برای مقطع غزل برآورده می کنه . 

البته مصراع اصلی با (کان که شد …) شروع میشه اما بعید می دونم اعمال تغییری به این کوچکی از منظر صاحب نظران ایراد محسوب بشه. 

تکرار قافیه اون هم در غزلی پنج بیتی ابدا جایز نیست .

میشه قافیه ی مصراع فرد بیت نخست رو با استخدام صنعت ردالقافیه در جایگاه قافیه ی بیت دوم به کار برد. همچنین میشه همه یا بخش عمده ی مصراع فرد بیت نخست رو با به خدمت گرفتن صنعت ردالمطلع در جایگاه مصراع زوج مقطع به کار گرفت . 

اما به اعتقاد حقیر حتی استخدام این دو صنعت هم در غزلی که از پنج بیت تشکیل شده ، جایز نیست . 

بانوی شاعر

نقدپذیری تحسین برانگیزتون (که از ارکان پیشرفت محسوب میشه) و توانایی طبع و ذهنتون باعث شد این طور بی پروا غزل زیباتون رو جراحی کنم وگرنه اونقدر از خوندنش لذت بردم که علی القاعده باید سپاسم رو تقدیم می کردم و بیش از اون مصدع اوقاتتون نمیشدم.

عفو بفرماییدجسارتم رو …

برقرار باشید

سلام  و درود  به بانوی  بزرگ شاعر , پانته آ عسکری گرانمهر

خیلی زیباست , اینگونه  آثار است که جاودانه ی تاریخ خواهند شد .

امانم نیست این کامنت را به رسم ادب و احترام  بنویسم و   بروم دوباره اثر باشکوه و بی نظیر شما را  بخوانم .

خدا را شکر هستی

دخترم , به وجودت افتخار می کنم

در پناه خدا شاد زی………………………………………………………………..

سلام و درود بی کران محضر بانو عسگری..

خیلی خیلی زیباست

خیلی…

خدایی لذت بردم..

برقرار باشین

یاحق

عرض سلام 

خیلی زیباست

از نقد ارزنده استاد هوشیار هم بسیار بهره بردم  

سلام و درود  پانته ا ی عزیز

خیلی لذت بردم….

بسیارزیباسروده  ای….

قلمت جاویدان. …

سلام سحر بانو

تشکر از لطف تشویق ات مهربان

سلام مهربان

بسیار زیباست