زنده‌ام ولے:

درود جناب لاهیجی بزرگوار …
دستمریزاد 👏👏👏💐💐💐

درود استاد
با آرزوی سلامتی و توفیق الهی در پناه حضرت حق 🌹🌹

درود جناب دکتر لاهیجی ارجمند
🙏❤️🌸🙏❤️🌸🌿

درودتان جناب لاهیجی ارجمند
زیباست و عالی .
دستمریزاد.
🌺🌺🌺

درود استاد دکتر لاهیجی
بسیار زیباست🌺🌺🌺🌸🌸🌸

چند روز پیش کوچک‌زار نقدی پای اثری کم‌جان و بی بنیه نوشتم که آخرش فقط خطی آوردم که مایل بودم درباره ابتذالِ شعری نیز سخنی کنم و نگاهی داشته باشم امّا صرفِ نظر می‌کنم خدای ناکرده سوءبرداشت نشود! ( توجّه بفرمایید بنده نگفتم: آقای فلانی شعر تو مبتذل است یا نیست، با رأی ممتنع گفتم: تمایل داشتم درباره ابتذال شعری سخن کنم امّا صرفِ نظر می‌کنم!)

حضرتِ آقای خودشیفتهٔ شاعرش که ادّعایِ سالهایِ مدید سرایش دارد اوّل در پاسخ فرمود: من نقدپذیرم و فلان و بهمان و نقاد دشمن شاعر نیست امّا ساعتی بعد برایِ نقدِ کوتاه‌تر از کوتاهم ده خط پیامک ارسال و به حقیر خط داد که برو نقد را اینطور و آنطورش کن و فلان جایش را ویرایش، که سکوت کردم، بعد دیدم نقد را به همراه بداهه‌سرایی‌ام حذف کرده، فقط مانده‌ام چطور کسی‌که داعیه شاعری دارد تا کنون چهار کتاب نقد نخوانده، به قولِ خودش چهل پنجاه سال‌ست می‌نویسد و می‌سراید امّا هنوز معنایِ ابتذالِ ادبی و خاصه شعری را نمی‌داند چیست، و نمی‌داند بخشِ بسیار کوچکی از ابتذالِ شعری مربوط به معنایِ عوامانه و سطحیِ ابتذال‌ست و مفهومِ خاصِ ابتذال ادبی و شعری چیزی فراتر و بالاتر از این حرفاست، به طور اجمال

ابتذال شعری: عبارت‌ست از تکرار و خودکارشدگی و کلیشه‌ای شدن شگرد‌هایِ شعری، یعنی اگر شاعری از تکنیک‌هایِ استخدام کلمه، روش‌هایِ بسیار دست‌مالی شده عمومی شعری و شگردهایی بهره‌مند شود که از فرطِ استفاده نخ‌نما و دم‌دستی شده حال چه با بهره از پیشدادی باشد چه همسانی با شعر غیر و دیگری در واقع مبتذل صحبت کرده‌ است، مبتذل سرود‌ه‌ است، یعنی فارغ از محتوا می‌شود شعر را و متنش را مبتذل دانست، مانندِ تشبیه چهره به ماه، تشبیه لب به غنچه و…، به این یک متن شعر مبتذل می‌گویند، و شعر را دچارِ ابتذال شعری می‌خوانند!