سروشی بلند

یکی از چیزهایی که آفت شعر است پشت سر هم پرداختن به شناسه‌های سیاسی‌ست شعر را با هر تبحری که شاعرش داشته باشد اگر منڟوم باشد خشک مزاج و لطافت را از آن می‌گیرد و اگر سپید باشد آن را به متن‌واره‌ای ملال‌آور بدل می‌کند!

یادمان باشد قلم رفیق محبت است و شفیق مودت!

عرضم کلی‌ست

به به!
سلام و درود و ارادت
جناب استاد بابا طارق عزیز شعر فارسی ❤️🙏

وارد بحث دین و مذهب نمی شوم.
با تعریف و زاویه دیدی که شما ارائه دادید، گفتارتان درست است و اما سروش بلندتان هم بسیار زیباست و البته چون یکی از نخستین سروش های بلند یا پیوسته است، طبیعی است که قدری جای کار بیش تر داشته باشد البته منظورم از حیث قالب سروش است و استفاده از امتیاز انعطاف پذیری آن مثلا این که الزامی به چهار مصراعی بودن همه ی سروشک های درونی اش نیست و از این قبیل.
بسیار زیبا
فراوان سپاس
پیروز و بهروز باشید در پناه پروردگار مهر
❤️🙏

زادروز شعر سروش را خدمت شما بزرگوار تبریک عرض می کنم و از هدیه ی ارزشمندتان بسیار سپاسگزارم.
راستی: امروز سالروز تولد جناب استاد معصومی هم هست.
نورٌ علی نور

سلام و درود

صبح حضرت‌عالی نکو

زیباست

سلام و احترام محضر استاد گرانقدرم

سالگرد و زادروز قشنگ قالب سروش شعر فارسی را به شما و همه دوستان ، بویژه به بنیانگذار شعر سروش جناب استاد رضاپور عزیز تبریک و تهنیت عرض مینمایم

سر شار از مهر و عشق باشید

درود هااا

💐❤️❤️❤️🙏❤️🙏🙏🙏❤️💐

درودتان استاد خراسانی ارجمند🌱☘️🌿🍃🌹

بسیار زیبا و حقیقتی محض سروده اید گرامی،با مذهب و بی مذهب انسان خوب کار خوب و انسان بد کار بد میکند،انکه قصد دارد کار بد را خوب جلوه دهد سراغ مذهب میرود.🌹🌿☘️🌱🙏

درود بر طارق خراسانی برزگ

بسیار زیبا و روشنگر سروده اید. کلا هر ایدئولوژی که به دنبال همسان سازی و تبدیل مردم به یک‌ جامعه تک صدا باشد آسیب زا ست. که مذهب هم نوعی از این ایدئولوژی هاست.
جامعه در تفاوت ها و به رسمیت شناختن و پذیرش آنهاست که به شکوفایی می رسد.
شاد و پیروز باشید🌹🌷🌺🙏🍃🌿

سلام و درود
سیاست ابزار نظم دهی عقل و احساس است. که نیت خیر یا شر سیاستمند، آن را ممدوح یا مذموم می سازد. شاعر اگر سیاست نداند وزن شناس نبوده و بالطبع شاعر نباشد. اما با چه نیتی بسراید مهم بوده و هست.
دیانت شاعر از سیاست شعری اش لاینفک است.
🌸سپاس از جناب طارق خراسانی🌸

درود و عرض ادب
حضرت استاد طارق خراسانی نازنین
💠💠💠
بحث مقایسه یا تفکیک دین و مذهب کمی پیچیده شد.
البته که شکی ندارم جنابعالی متدین و معتقد و دلسوز اسلامید
♤♤♤
تفکیک دین (اداب و آیین رسیدن به مقصود) از مذهب (راه رفتن و رسیدن به مقصد ) و اینکه دین خوب است و مذهب مضموم ایا به این راحتی است؟
یا فرص این که دین از سوی پروردگار است و مذهب دست ساز بشر، چه استنادی دارد؟
ایا خدا دین را مستقیما با افراد القا می کند یا توسط رسولان است؟ که ان هم لازمه شریعت و سنت و قانون و فهم منطق است.
مذهب یک سیستم اجتماعی – فرهنگی از رفتارها، تمرینات، سیرت، دیدگاه جهانی، متون، عبادتگاه‌ها، رسالت، اخلاق، یا سازمانهاست که بشریت را به عناصر ماوراء الطبیعه، متعالی یا روحی مرتبط می‌کند.[۲]

مذهب در گذشته به مکتب‌های فکری درون یک دین (مانند مذاهب چندگانه فقه اسلامی) اطلاق می‌شد.
در مغرب‌زمین، واژه Religion به معنای مکتب‌های درون یک دین و به معنای خود دین به کار می‌رود. حدود نیم قرن است که در ایران تحت تأثیر این موضوع، کلمه مذهب را به هر دو معنا استعمال می‌کنند. این اصطلاح در زبان عربی و فارسی به دو مفهوم به کار رفته‌است.[۳]

بر این اساس مذهب را می‌توان هر یک از شاخه‌های دینی هم معنی کرد.
بنظر می رسد که اگر مذهب تخریب شود، دین جز پوسته ای تهی از مغز نبوده و کالایی بدون تضمین و ترقی خواهد بود که هر کسی میتواند ادعای تدین کند بدون اینمه مقید به شیونات ان باشد.
اما اینکه قدرت طلبانی که در نقاب مذهب و پوشش دین، چه کاری انحام می دهند، حسابی جداگانه دارد. نقل است که چون امام علی ع در مسجد کوفه ضربت خورد، مردمانی برایشان سوال بود که: مگر علی نماز می خواند؟!

💠💠💠

و ارزوی بهروزی حنابعالی را دارم

سلام بر جناب طارق خراسانی
قالب های کوتاه گرچه می توانند زیبایی های داشته باشند اما بنا به سلیقه بنده قالب های بلندتر دست شاعر را برای هنرنمایی بازتر می گذارد بنابرین چندان قالب های کوتاه را جدی نمی گیرم سروش ازین نقیصه شاید رنج می برد و حال که شما قدم در برطرف نمودن این مشکل سروش نمودید به نظر می رسد بتوان شاهد تحولات مبارکی درین قالب باشیم

عرض سلام دارم استاد////عالی ست///🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌺🌺🌺

درودجناب آقای خراسانی عزیز
سروش بلند و زیبایی قلم زده‌اید
ازخواندن آن بهرمند شدم استاد
سالروز میلاد سروش مبارک.
🌺🌺🌺

عرض سلام و درود
ارادتمندم استاد خراسانی ارجمند
عالی و هنرمندانه هست می آموزم از قلم زرنگارتان شاعر گرانقدر
قلم زرنگارتان مانا و جاودان 🌹🌹🌹

دین امر پروردگار و مذهب دست ساز بشر است

خیلی عالی بود استاد ،دستمریزاد👏👏👏👏👏❤️🌹🌷🌺

درود بر شما بزرگوار👏
شعرتان آگاهی رسان و دغدغه‌مند است
شعری که از کنش و مدنیت و حق‌گویی تهی باشد مصلحت‌نامه است و شاعری که رسالت شعر را نفهمد، نشناسد، سکوت کند و هیچ نگوید واژه‌پرداز است.
حقیقت تلخ است اما حقیقت دارد! ادبیات ما با گل و بلبل ره به جایی نمیبرد
سلامت و برقرار و نویسا باشید🌷

سلام

نبوت یا پیامبری ، یک تیپ شخصیتی ست . یعنی فردی اغلب با کمال استفاده از سه آپشن چوپانی ( تفکر . طبیعت . تنهایی ) و توفیق مراقبه های گوناگون به کشف و شهودی خاص می رسید و خود را موظف و مکلف به ترویج و تبلیغات کشف در میان مردم می دانست . پیامبران به آنچه بر قلبشان الهام می شده مومن بودند و به حقانیت خود یقین کامل داشتند. به همین جهت در برابر آزار منتقدان کم نمی آوردند و کوتاه نمی آمدند . در داستانهای این بزرگواران هیچ مدرک و شاهدی از تسلیم و حتا تقیه نیست. ما در تاریخ نخوانده ایم که پیامبری به علت فشار دشمنان و خرده گیرانش ، از حرف خود برگردد. آنها دلایلی مبرهن می آوردند و از شکنجه و اعدام نمی ترسیدند. ( مطابق آنچه روایتها می گویند )

دین در هر جامعه ای از نشانه های تمدن بوده ، به همین جهت است که خاورمیانه که خاستگاه تمدن های کهن است ، آبشخور ادیان کهن هم به شمار می اید. چون دین یک مولفه ی فرهنگی ست و به قول کارل مارکس همراه با هنر و اخلاق روبنای جامعه را تشکیل می دهند . ( مارکس ، اقتصاد را زیربنا می دانست ) و تا وقتی وضع مدنی یک جامعه سامان نگیرد ، بحث فرهنگ تعطیل است . ادیان بزرگ شامل قوانین گسترده ی فردی و اجتماعی هستند که روی روابط فرد با خود و خدا و مردم زوم می کنند . بی شک ظهور ادیان پس از ثبات اقتصادی و مدنی صورت گرفته . حتا در مکه ی 1400 سال پیش هم رونق تجارت و ایجاد طبقه ای شبه سرمایه دار را می توان به عنوان پیش درآمدی بر ” برآمدن اسلام ” دانست . دین برخلاف ادعایش نیاز اولیه و فرس ماژور هیچ انسانی نیست . انسان اول به فکر آب و نان و ایمنی و سرپناه و جفت است و بعد به فکر بایدها و نبایدهای دین می افتد .
و اما انبیا که معلمان دینی بشر بودند و اولین واضعان قانون ، برای اینکه آنها را بشناسیم ، لازمست پیرامون متد فکری آنها تحقیق کنیم ، از آنجا که نمی خواهم و نمی توانم این بحث را کش بدهم. پیشنهادی برای دین پژوهان داشتم که بیان می کنم .
بنده معتقدم که در شناختن و شناساندن پیامبران باید سه موضوع را نادیده گرفت :
1 -وحی
2 -اعجاز
3 -عصمت
این سه موضوع ، به خصوص در این زمانه که اعتقاد بشر به متافیزیک بسیار کمتر از گذشته است ، در واقع به نوعی انحراف از بحث است .
برای مخاطب امروزی دو شقه کردن رود نیل و کره ی ماه و هیولا شدن چوبدستی و زنده کردن مردگان نه فقط قابل قبول نیست که بسیار مضحک و فکاهی به نظر می رسد. یا اینکه نوری از میان آسمان بیاید و فردی از طبقات فرودست جامعه را که زندگی
معمولی دارد مورد خطاب قرار داده که تو پیامبر ما شو و برو مردم را به سمت ما هدایت کن . موضوع عصمت انبیا هم نوعی انحراف از بحث است . بنده نمی خواهم عصمت و اعجاز و وحی را انکار یا اثبات کنم . حرف مانا اینست که گیر دادن به این مولفه ها که مثلا انها مثل ربات بدون خطا بودند و حتا وسوسه هم نشدند ، باعث غیر ملموس شدن شخصیت آن بزرگواران می شود . ما قویا و صریحا در قرآن از زبان پیامبر می خوانیم که : ” انا بشر مثلکم یوحی ” ( منم آدمی مثل شما هستم که بهم الهام میشه )
..
فرض را بر درستی روایات بگذاریم و اینکه این سه موضوع واقعیت داشته و ابراهیم از آتش گذر کرده و به او و اولادش وحی شده و همگی معصوم بودند. خوب این به کجا می رسد ؟ جز این نیست که هزاران سالست به جای بررسی و بازپژوهی کلام این حضرات به کارهای محیرالعقول آنها پرداخته و اصل موضوع را فراموش کرده ایم ؟ به طوری که کوچکترین ایرادی که مثلا از مسیحیت بگیرند ،
جوان متدین به عیسا لال و منکوب می شود . اما اگر از او در مورد پیامبرشان بپپرسند بلافاصله خواهد گفت : ” پیامبر ما در گاهواره کنفرانس می داد ” و تازه کلی هم به این عیساشناسی خود غره شود . به همین جهت پیشنهاد بنده به تمام دین پژوهان اینست که وقتی می خواهند از خاطره و شخصیت انبیا حرف بزنند ، روی این سه موضوع مانور ندهند . ما هرچه انبیا را عادی تر و زمینی تر نشان دهیم ، به شناخت آنها و رفع ابهامات و ترس از نزدیک شدن به آنها کمک کرده ایم . وقتی موضوعی یا شخصی را ” تابو ” کنیم ، در واقع او را از دسترس ملت دور کرده ایم . برای شناخت چنین موضوعی ابتدا باید تابوشکنی کرد . و آنرا عادی و معمولی نشان داد . تا با فراغ بال به نقد و موشکافی آن موضوع پرداخت و اینکه مانا بحث در مورد اعجاز و عصمت و الهام را بحثی بیخود نمی داند و در صدد انکار انها هم نیست. بلکه معتقدست این سه موضوع را باید ابتدا فاکتور گرفت . طرفدار عادی و عامی یک پیامبر که صرفا نیاز او کسب شریعت است ، هیچ نیازی به این سه موضوع ندارد و فقط باعث تعجب و هراس او از انکار بحث می شود و ایمانش را ایمانی مبهم و محصول ترس و پرهیز خواهد ساخت .
در واقع اعتقاد به این سه موضوع برای مخاطب خاص است که از شریعت گذر کرده و به طریقت پا نهاده است .

فکر کنم از این زاویه هم می توان به بحث این‌صفحه انشعاب داد و زاویه را عوض نمود .

باعرض سلام وادب،
“هرچه دزداست مذهبی باشد”
این همان چوب وفلک استاداست.جایگاه درست شعروشاعر
همینجاست.شاعرزمانی که برای اجتماع بسراید،البته نباید
خودش لبهای خودرابدوزد.رسالت شاعرهمین است.
خب ازراه دین ومذهب دزدی وخیانت نکنندتاشاعرهم نگوید.
حال گاهی باظرافت بیشتر،چون حافظ وشهریار وگاهی با زمختی
بیشترچون بانوپروین اعتصامی وفروغ والبته جناب استاد.
حال این توجیهات که اصل دین چیزدیگریست وچه وچه،
مبحث دیگریست اما فی الحال پدیده ای که درواقعیت جریان
دارد مدنظراست.در لطیفه،،مافعلا”اسیرپرایدهستیم،پس منتقدش
هستیم،هرزمان سانتافه دادند،درثنایش خواهیم کوشید.
باسپاس وتقدیر فراوان.

درودها بر جناب طارق خراسانی و احسنت بر قلم سروش سرای بلند و زیباینان.من هم بنوبه خود تقارن زاد روز سروش را با زاد روز استاد معصومی عزیز تبریک میگویم.
سروشی بلند بالا و قابل تاملی را سروده اید.سروشک بداهه ای تقدیمتان:
من از بی بندی این خاور* بی بار می ترسم
و از نیرنگ رنگارنگ استثمار می ترسم
و زانکه میزند بر طبل استکبار می ترسم
ز دینی که کشد خلقی به استحمار می ترسم
به در گویم چون از موش پس دیوار می ترسم
و تنها…
از خدای خود
مدد جویم
******** *خاورمیانه

درود بر شما استاد بزرگوار 🌸🌸🌸👏

سلام و درود دوباره
اخیرا صحبتی با جناب سیاوش آزاد
رد و بدل شد درباره ی نخستین سروش بلند.
در جواب گفتم که گویا نخستین سروش بلند یا پیوسته، سروده ی جناب علی معصومی است.
یادم نبود که بگویم خواهر گرامی، شادروان سمیرا خوشرو هم سروش بلندی داشته اند که احتمالا دومین سروش بلند باشد یا شخص ایشان، دومین سراینده ی سروش بلند (از نظر قدمت زمانی) بوده باشند و اکنون هم بسیار خوشحال از خوانش سروش بلند استاد خراسانی هستیم و جناب سیاوش آزاد هم مژده ی سرایش سروش بلندشان را داده بودند که هنوز آن را ندیدیم.
فراوان سپاس

و چه خوب که یادی کنیم از شادروان سمیرا خوشرو

روان شان شاد و یادشان گرامی
با ذکر فاتحه و توحید و صلوات