🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
به شبِ سیاهِ دلها نگهی چو ماه داری
تو بگو چگونه اینسان هبه ی پگاه داری
چو لهیب برق گونه که جهد از عالم راز
نظری مسیح آسا تو در آن نگاه داری
بگشای رخ بر این دل که دگر ز پا فتاده
ز نفیر و ناله هایش تو شب سیاه داری
بگمان شدی زلیخا که نترسی از شماتت
به فسانه یوسفی را به درون چاه داری
به کرشمه ای فکندی دلِ دردمند ما را
تو دلِ شکسته ای را ز چه رو تباه داری
به چمن چو بلبلی تو که ز بهر گل بنالد
چو به گل نظر نداری هوس گیاه داری
دلِ پاکباز عاشق به تو باخت هستی خود
تو ز حسرت و ندامت غم و اشک و آه داری
تو چه پرده ای فکندی به «حدیثِ» دل فگارت
به در آیم از حجابم تو مگو گناه داری
#مدینه_ترکاشوند( حدیث)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
اسفند 5, 1402
درود بر بانو ترکاشوند
بسیار زیبا سرودید
سپاس از به اشتراک گذاری شعر زیبایتان👏👏👏👏💐💐💐
پاسخ
اسفند 8, 1402
درود برشما ادیب بزرگوار
سپاسگزارم به مهر خوانده اید 🙏🌺🌹
پاسخ
اسفند 5, 1402
درود بر مهربانوی ارجمند
زیبا سروده اید و خواندنی
❤️❤️🌸🌺💐
پاسخ
اسفند 6, 1402
سلام و احترام
بسیار عالی
بگمان شدی زلیخا که نترسی از شماتت
به فسانه یوسفی را به درون چاه داری
به کرشمه ای فکندی دلِ دردمند ما را
تو دلِ شکسته ای را ز چه رو تباه داری
👏💐
پاسخ
اسفند 8, 1402
سلام عرض ادب و احترام
خدمت عزیز شاعره بانوی والامهر
سرفرود محبت تان هستم
🙏🌺🌹
پاسخ
بستن فرم