فریبا نوری
تیر 17, 1399

سلام
شعر واژه مدار است و می توان گفت محور اصلی واژگانی در آن دو کلمه (میراث) و ( – زایی) است که:
– تقابل مرگ است و زایش
– تقابل گذشته است و آینده
و نیز چنانچه (میراث) را با ( آرامش زایی) ببینیم؛
– تقابل ثروت مادی در نبض کلمه میراث است با ثروت معنوی در نبض کلمه آرامش
و همین طور تقابل پنهانی نیز هست بین دو مفهوم فانی و باقی چرا که آرامش زایی، تداوم زایش آرامش را نشان می دهد.
همچنین در عناصر دیگر شعر، محور واژگانی دیگری شکل گرفته است: وجود تردید / لزوم یقین
قطعیت جمله خبری با فعل حال و آینده، نیز قطعیت جمله نهی نشان از وجود تردید و لزوم یقین دارد.

پاسخ
رضا زمانیان قوژدی
تیر 17, 1399

سعید جان درود.
مثل همیشه به دلم نشست.
بمانید

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

مست و حیران و هم از دیده نهان آمده ایم
بی خبر از همه عالم به جهان آمده ایم

چون نماینده ی ما رانده شد از عرش خدا
بر زمین و سر این سفره ی خان آمده ایم

گندمی از پدرم کرد دریغ خاک بهشت
ما در این ذره پیِ خوردنِ نان آمده ایم

آنکه بخشید به ما جان و جهان می دانست
که برای غضب و کندن جان آمده ایم

رانده از آن طرف و واله و وامانده در این
گویی از سلسله ی آه و فغان آمده ایم

چون که شد لوحه ی ما ثبت به بی نام و نشان
ما به دنبال پی و نام و نشان آمده ایم

« محمد خسروی »

تازه ترین نقدها