قطره ای تقدیم دریا

صدايش خوش ترين سمفونی ياس
چو نجـوای مـؤذن ٬ با سپيـده ست
حکايت دارد ؛ از حيرانی باغ
اقاقی در دل شمس آرميده ست

غزل را يک حريم پاک آراست
وضو بايسته کرد ؛ از شبنم گل
طراوت ٬ سرفرود آرد ؛ به تعظيم
چنانکه ؛ زنبقی در پـای سنبـل

حريم والقـلـم !را پاسدار است
خدا ٬ نقش قلم ؛ برجسته دارد
در او باشد مجسم ؛ حرمت عشق
ز بس ! شخصيتی وارسته دارد

سخن ها ٬ دارد از مردان نامرد
خطوط جبهه ش ؛ از دوران ديرين
سرايد؛ چين بچين چون چهره ٬ شعرست
تمامش خاطره ست از تلخ و شيرين

ُشُکوهِ شِکوه ی عشاق دلتنگ
هوای ديده ی بارانی ماست
مبادا سايه اش گيرند از ما
همان روز اول حیرانی ماست

نه ام ؛ در کف بضاعت ٬ بهر هديه
سليمان را ٬ نيـازی نيست ؛ بر مـور
به استادم ؛ چه لايق ؟ بر نثار است
که منصورست و دار؛ وحلقه ی نور

به منشورعلی ٬ حجت تمام است
بيـامـوز؛ از علی ٬ معنـای دانش
و من علمتنی ؛ حرفا فصرت عبد
که شد سر چشمه کوثر؛ پای دانش

سلام و عرض ادب و احترام ساحت مقدس استاد فرزانه و شمس تابان مهربانو
و سلام و عرض ادب و احترام محضر مبارک اساتيد و دوستان فرزانه
اين چارپاره را تقديم می کنم خدمت استاد زعيم القدر حضرت استاد صباغ کلات فرزانه که بهترين مشوق بنده در آموختن
علوم و فنون ادبی بوده و حقی بالاتراز حق پدری به گردن بنده دارد و اگر تمام واژه ها لعل و گوهر شوند باز هم در
برابراقيانوس بيکران عظمت استادم پر کاه است