من دل ندارم؟

سلام بانو

شعر زیبایی سرودید.

پی نوشتی که ذیل اثر درج کردین و کامنت جناب خراسانی عزیز ، یعنی جسارت کنم و اونچه که به ذهنم می رسه عرض کنم …

شعر زیباتون فاقد قافیه است. 

«ندارم» ردیف شعره و حرف «ی» که تو بعضی از ابیات در جایگاه قافیه اومده ، پساونده و حرف الحاقی محسوب میشه و تبعا نقش ردیف رو در شعر ایفا می کنه.

این مصراع :

در این بن بست راه بانی ندارم

یه هجای اضافه داره که مثلا با تبدیل «راه بان» به« رهبان» مشکلش مرتفع میشه.

این مصراع :

مگر آخر راه عشق حرام است؟

یه هجا کم داره . احتمالا خودتون موقع خوندن یه مکث طولانی بعد از «آخر» اعمال می کنید که این خلأ هجا برطرف میشه .

این مصراع:

همه دشمندنو یاری ندارم!

اینجوری که مرقوم فرمودید موزونه اما متوجه نمیشم «دشمندنو» یعنی چی. اگه ممنظورتون ، «دشمنند و » باشه ، وزن به هم می ریزه.

ببخشید که جسارت کردم …

برقرار باشید

زیباست  متین بانو…

قلمتان همواره رقصان 

سلام  خانم رجبی

 وزن را عالی آمده اید

قوافی را عمداً بگونه ای انتخاب کرده اید تا شعرتان مورد نقد قرار گیرد.

یقین دارم که بهتر از بنده معایب کار را می دانید و خود براحتی قادر به ویرایش شعرتان می باشید.

در پناه خدا

سلااام و عرض ادب….

منکه به شخصه دوست داشتم

خیلی زیبا بود

موفق باشین

یاحق

سلام

بارعایت قافیه    ونیاوردن این همه من          خوب است

خواندم، نظر استاد خراسانی را دارم، موفق باشید سرکارخانم رجبی.

سرکار خانم رجبی سلام 

شعر زیبای شما را خواندم دست مریزاد

سرکار خانم رجبی سلام 

شعر زیبای شما را خواندم دست مریزاد