🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۹/۲۸ |
| تعداد شعر: | 928 |
| تعداد مطالب: | 566 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ |
خون را بر برف دید
چه جای گریه
کودکی که بره‌ها را دوست می‌داری؟
زمستان
سُرسُره می‌سازد
گوسفند از گلوی گرگ
پایین می‌رود
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
#کتاب_اعجاز_عشق
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
خرداد 14, 1400
درود جناب فلاحی گرانقدر
این شعر برای من زیبا و جالب بود به این دلیل که با ساختار روایتی آغاز شد اما جان کلام و نقطه اوج را گفتمانی اقناعی رقم زد: «کودکی که بره ها را دوست می داری؟»
از طریق این پرسش است که گفتمان اقناعی حاضر در شعر برانگیخته می‌شود مخصوصا وقتی که خواننده به صورت کاملا طبیعی و بر اساس شمّ زبانی خود یک (مگر ) در ابتدای این پرسش می بیند و می خواند و می شنود.
شاعر به زیبایی و در نهایت ایجاز و اقتصاد شناختی کلامی، نظر و پندار و برداشت و پرسپکتیو خود را در مورد موضوع به خواننده منتقل و القا می کند و این انتقال صحیح مفهوم از منظر زبانشناسی به دلیل انتخاب مناسب ترین قالب یا فریم گفتمانی است و البته بر آمدن شاعر از پس آن به منتها الیه درجه ای که شاعر اراده کرده است.
👏👏👏👏🙏🙏🙏
پاسخ
بستن فرم