🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۰۲/۱۸ |
| تعداد شعر: | 52 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۵/۰۳ |
گاهی نهفته است به ذات کسی هنر
بلبل بدون مشق، غزل خوان شود ز بر
گاهی کسی پی هنرست از تلاش خود
طوطی به التفات بیاموزد از بشر
گاهی هنر نتیجه ی حسن صفات ماست
خار از شکیب فصل خزان گل زند به سر
عمر هنر چو عمر گل از فخر میشود
ایمن نمیتوان شود از بخل بدنظر
دانه درخت میشود از خاکساری اش
میوه که خودنماست سرش هست در خطر
باد از تلاش ، موجب باران رحمت است
سنگ از سکون و تنبلی اش هست بی اثر
رود است جاهل از هدف خود، ولی رَوَد
آباد میشود همه عالم ازین گذر
از چاه ، راه را نشناسند خفتگان
بیراهه رفته بار دگر زان کند حذر
خوابی که دیده را ببرد، برده بخت را
باقی بکوش و بهره بر از فیض هر سحر
#مهدی_شریفی_زاده
#باقی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
