واژگون مانده دلی کز برِ تو بیرون شد

سلام محضر جناب طارق خراسانی

یک، در مصرع سوم بجای از ، کز بهتر نیست؟

دو، در بند سوم مصرع دوم و سوم مغلقست اگر معنا بفرمایید

سه، در همان بند شب و این واو برای وزنست یا برای ارتباط

چهار، در بند چهارم مصرع دوم دو نکره آمده ولی عالم فرزانه معرفه است آیا نکره عالم به قرینه محذوف است و درین فرض چرا دومی به قرینه حذف نشد و اگر همان معرفه است چرا دو نکره و سومی معرفه

پنج، در بند آخر بس به ضرورت وزن آمده است؟

متشکر زنده باشید

سلام و درود و ارادت ❤️🙏

سلام استاد عالی بود
استاد من تازگی ها عضو شدم
دوست دارم درباره ی مخمس و سروش بیشتر بدانم
و اینکه یه نگاه به اشعار حقیر بیندازید
که در چه سبکی شعر میگویم
است سبک من ادغامی از شعر نیمایی و سپید است

بسیار سپاس جناب استاد خراسانی. بداهه ای در تضمین مخمس زیبایتان تقدیم حضور ارجمند:
چون بر آمد ز دل یار “خراسانی” من
این مخمس بنشست در دل طوفانی من
دور شد جمله اندوه و پریشانی من
“طارق” ای دوست و استاد سخندانی من
خوش بود انچه که از دفتر تو بیرون شد

🌷🌷🌷

سلام و سپاسی دگر باره استاد.
من از گذرگه فرزانگانم از “ابهر”
“یگانه” ام ز دیار “خاکسار”زر پرور

درودو سپاس بر استاد بزرگوارم

جناب خراسانی

دستمریزاد عزیز لذت بردم و از کامنتها بهره

با احترام

🌹🌹🌹🌹🌹👏👏👏👏👏👏

جناب استاد خراسانی؛ کامنت قبلی اندکی ویرایش شد و تقدیم حضور میگردد.
🥀🌱🌱🥀
استقبالی از غزل زنده یاد رودکی و تقدیم بر حضور
 پر فروغ طارق خراسانیَم:
بوی مشک و زعفران آید همی
عطر یاری مهربان آید همی
از نسیم بارگاه قدسیَش
بر تن این خسته جان آید همی
از دیار آرزوهایم رضا(ع)
شعر “طارق” ارمغان آید همی
مرهمی بر این دل بیمار من
از سوی آن آستان آید همی
بلبلی مست و غزلخوان از چمن
رو بسوی آشیان آید همی
در شب تار و یگانه ماه من
پرتو افشان ، پر کشان آید همی
شعر نابش مثل باران بهار
کز پیَش رنگین کمان آید همی
از خراسان “طارق” والا گهر
سوی ابهر میهمان آید همی
آب و جارویی بزن بر راه وی
زیر پایش پرنیان آید همی
ای “یگانه” شاد باش و شاد زی
تا که یارت شادمان آید همی