🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
وقتی نگهت مرا غزل باران کرد
انشای رباعیِ مرا آسان کرد
گیسوی تو آن قصیده ی شیدایی
دل را که به بیتِ بوسه ای مهمان کرد
نازم به شکوه و دردِ تنهایی خویش
سرگشتگی و جهان رسوایی خویش
صد گنج اگر بیاورندم در پیش
یک مو ندهم برآن ز شیدایی خویش
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (8):