تو،،،
به “دوستت دارمی” گرفتار آمده ای
از جنس نَمُور
که لب های کبودِ مردی مسلول
در پستوئی آفتاب ندیده
بر جانت حواله کرده ست.
شاید
به باورت سخت ست
که با همه دوری وُ،
قِدمَتِ درد
دوستت دارم!
من،،،
در سکوتی “لاجوردی کبود”
به یک تنهایی ضخیم
از غربت گرفتارم!
باور کن هرگز
به خمیازه کسل کننده ی روزهای هفته
اعتنا ندارم
و هر روز مصرانه
مشتاق دیدارت هستم

کاش توان گفتن بود
و می‌گفتی چگونه است
که دلِ نازدانه یْ تو
سمت و سویم را
مثل یک مادیان می دَوَد؟
تو اما،،،
دل به قاطری لنگ سپرده ای
که هر لحظه
دارد به مسلخ نزدیک می شود
کاش باورت شود
اندوه من،
— اندوهِ هزار سالهٔ من؛
هنوز قامتی راست دارد.
وَ
امیدم؛
پنجره ای ست در
راستای دیدارِ
مشرقی ی تو!

#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

جواد مهدی پور

محمدرضا نعمت پور

کاوه ایزدیار

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):

نظرها 1

جواد مهدی پور
مهر 22, 1399

درود بر شما

زیباست
💐🙏

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

گلباره دلم نگار عشق است!
این باره ی نور بارِ عشق است

تصمیم گرفته شد بکوبند
فردی که طلایه دارِ عشق است

استاد ادب چه خوب فرمود :
این واقعه پاک، کارِ عشق است

ظلمی شده کودکان ما را
بازار اگر که زارِ عشق است

پای سفرت دلیر گردد
گر رنجه همو به خارِ عشق است

با درد غمش بساز ، بی شک
بر اوج رسی ، قرارِ عشق است

بَد نیست به کُنه پاک‌ِ ذرّات
این حرفِ نه من ، شعارِ عشق است

هرجا که تو راست راحتِ جان
تردید مکن ، دیارِ عشق است

«من عاشق آن دمی» که جانم
رفت از بَر و در کنارِ عشق است

جان بر تن و عشقِ پاک‌ بَر جان
دادارِ جهان، سوارِ عشق است

« طارق خراسانی »

تازه ترین نقدها