🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
مثل طاووسی که می بالد به بال خویشتن
زیر پایت را نبینی از جمال خویشتن
قرص کامل چون شدی خود را نخور، خورشید باش
تا به دور خود نگردی در زوال خویشتن
با تأمل در کلاس از اهل دانش کن سوال
تا جواب پخته یابی بر سوال خویشتن
مثل بوته می روی در سایه ی سرو بلند
می کنی تعریف از قدّ و کمال خویشتن !
عمر را با آرزوهای فراوان کم کند
ساده لوحی که بیافزاید به سال خویشتن
با زبان دل بیافکن گفتگوی مهر را
میوه ، می پوشد به خود برگ نهال خویشتن
حامل اوزار تو ، جز تو نباشد هیچ کس
تا قیامت می بری وزر و وبال خویشتن
هیبت شیر از پلنگ تند رو افزونتر ست
شیر نر بیجا نمی بالد به یال خویشتن
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (9):
طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام
سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا
معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام
سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا
مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام
و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند
در لبخند…
همواره درخت دانش مانا پربار است👏👏
درود بی کران... جناب خراسانی گران ارج😍🌱
