🔥 راه جنون 🔥

* نگاهی به «تقویم تاریخ» فردا 13 تیر ماه 1402…………………………………*سه شنبه 13 تیر 1402 شمسی – 4 جولای 2023 میلادی مصادف است با:
*تولد «استاد محمد علی فروغی*» ملفب به «ذکاءالملک» ادیب – شاعر – نویسنده – مترجم – محقق – مصحح – سیاستمدار و رجل شاخص دولتی و از نخست وزیران سلسله ی پهلوی (1256.ش)
*درگذشت «استاد محمد معین» ادیب – لغت شناس – مصحح و محقق بزرگ معاصر (1350.ش)
*درگذشت «استاد صادق چوبک» داستان نویس بزرگ معاصر ، یک روز قبل از سالروز تولدش (1377.ش)
*درگذشت «استاد محمدرشید شیخ الاسلامی کردستانی» خوشنویس برجسته ی خط غبار (1378.ش)
*اصلاحات اداری «داریوش کبیر» سومین پادشاه هخامنشی و تعیین مصر به عنوان ایالتی از ایران (489.قبل از میلاد)
*پایان جنگ «کاپادوکیه» با پیروزی ارتش ایران بر ارتش روم (232.م)
*تولد «ناتانیل هاثورن» نویسنده ی برجسته ی امریکائی (1804.م)
*درگذشت «فرانسوا شاتوبریان» نویسنده – ادیب و محقق بزرگ و شهیر فرانسوی (1848.م)
*تولد «جوزف گاریبالدی» آزادیخواه بزرگ ایتالیائی (1882م)
*درگذشت «تئودور اشتورم» نویسنده و ادیب برجسته ی آلمانی (1888.م)
*تولد «روبر دسنوس» شاعر بزرگ سوررئالیست فرانسوی (1900.م)
*وقوع زلزله ی مهیب در ایالت کانسوی چین و هلاکت بیش از 200 هزار نفر (1920.م)
*درگذشت «مادام کوری» فیزیکدان بزرگ لهستانی و کاشف رادیوم (1934.م)
……..
___________________________________________________________________________* شعری از «استاد محمدعلی فروغی – ذکاءالملک» در سالروز تولد او…..
**«خطاب به دانشجویان به اروپارفته ی بی تقوا»:
رفتی به فرنگستان در مدرسه ها ماندی
ای کاش نمی رفتی وین درس نمی خواندی
ناخوانده ز دفترها جز قصه ی ظلم و جور
ای جهل مرکّب چون از علم سخن راندی؟
ز آن خلق شرار آسا وان خوی روان فــرسا
در مملکت ما نیست یک دل که نرنجانـدی
چون آتش وچون توفان خشم تو نشدساکت
تا خیمه نیفکندی تا خانه نســـــوزانــدی
هر شر که توانستی قصدآ تو به پا کـردی
هر فتنه که می خوابید عمدآ تو نخواباندی
شد حاصل آن اصـــــرار آزار دل اغیــار
هر تخم که پاشیدی هر بذر که افشاندی
تکیه بُودَش بر باد آن را که تو ملجـــایی
باشد ثمرش بیداد شاخی که تو بنشاندی
از دست تو گریانم هر شب به مثل چون ابر
وین طرفه که یک روزم چون باغ نخنداندی
ای از همه وحشـــی تر روح و جسد بـربر
تو نفس تمــــدن را یک مرتبه میــراندی
گر نام مصنّف را استـــــاد نــــدانستـــی
اطفال دبستان را دیگر به چه ترســـاندی؟………………
****

* خاطره: یادکرد استاد دکتر شفیعی کدکنی از استاد فقید محمد قهرمان …..
من یک طلبه ی 15، 16 ساله بودم و بسیار حریص به یادگیری و مطالعه؛ جز ساعاتی که سر ِدرس بودم، بقیه را در کتابخانه ی آستان قدس یا مسجد گوهرشاد می‌گذراندم.
در سال 1324شمسی مجله‌ای در کتابخانه ی آستان قدس دیدم به اسم “در راه هنر” که توجه مرا به خود جلب کرد. این مجله ای بود که امتیازی رسمی نداشت و شاملو، اخوان، عماد خراسانی و عده‌ای از شاعران پیشرو آن سالها چاپ و منتشر می‌کردند.
شش شماره از این مجله بیش‌تر چاپ نشد و این شماره‌ها در کتابخانه ی شخصی من موجود است. مقاله ی اخوان ثالث با عنوان “نوعی وزن در شعر فارسی” توجه مرا به خود جلب کرد؛ این مقاله به زبان فنی بود. در آن مجله یک غزل تربتی از سروده‌های محمد قهرمان چاپ شده بود و آشنایی من با شعر و نام قهرمان از آن سال بود. در آن زمان مرحوم قهرمان هنوز کارمند بانک بود و به کتابخانه ی دانشکده ی ادبیات نیامده بود. روزی قهرمان برای دیدن ما به دفتر روزنامه ی خراسان آمد. 1328 یا اوایل 1329 بود که ما از نزدیک با هم آشنا شدیم و به نظرم چند ماه بعد از آن دور هم جمع شدیم که با هم شعر بخوانیم. ما سه انجمن ادبی دیگر نیز قبل از تشکیل آن انجمن ادبی داشتیم که در منازل بزرگان برگزار می‌شد و با کمک ایشان برای سلیقه‌های مختلف چهار انجمن ادبی تشکیل داده شد.
یک منزل محل تجمع مدرن‌ها بود، در منزل بنده شعر مذهبی و هنری خوانده می‌شد، منزل فرّخ شعر سبک خراسانی و منزل قهرمان شعر سبک هندی. بنده بیش از 50 سال با قهرمان دوست بودم و سفرها رفتیم. می‌توان هفته‌ای چهار ساعت حرف غیر مکرر در باره قهرمان زد…..

* اين «زنده دان» هميشه پر از مرگ است! ………………………

(شعری فاخر از : اشرف گیلانی.)…………….

آيينه ام ، لجاجت ديدارم. انديشه ي شكسته شدن دارم
پايي برهنه ام كه نمي آيم! عذري براي خسته شدن دارم
خاكم كه گَرد مي كُندَم بادي. قفلم كليد مي زندم بر خاك!
من يك درم كه غصۀ پنهاني در لحظه هاي بسته شدن دارم

بن بستم ازتمام جهان مأیوس!‌ راهم كه بي ادامه رها هستم
درمن گرسنگان جهان مردند، من اعتصاب هرچه غذا هستم
اين زنده دان هميشه پرازمرگ است! اين زندگي تبلوري از مردن!
چيزي سوال مي كندم هر دم: تا من كه ام؟ چه ام؟ به كجا هستم؟!

خاكم كه پاك مي شوم از ناخن! از ناخني كه خط زده بر پشتم
لب هاي تشنه در هوسي از آب! من بوسه اي پريده از انگشتم
ديوانه بودم از همه خنديدن! عاقل شدم كه گريه كنم افسوس!
مجنون ترين پرنده – كه پر كندند- ديوانه را ميان قفس كشتم!

در من نواخت ساعت خاموشي درمن نشست هرچه كه بيهوشي ست!
روشن كنيد در قفسم شمعي! در من چراغ عاشق خاموشي ست
انديشه ي شكسته شدن در من! عذري براي خسته شدن در من!
پايم برهنه ، در شكمم خالي! در من چقدر درد فراموشي ست

ساعت نواخت پشت سرم. دستي مشتي گذاشت بر دهنم،‌مُردم
ساكت شدند در بغلم، تا من در لحظه ي صدا شدنم مُردم
كابوس بود هرچه كه من ديدم . كابوس بود هر كه مرا مي ديد!
ترديد داشت تا كه ((چه تعبيري ست؟ من در ميان خواب زنم مُردم!)).

ستون «تازه ترین نقدها» در تیول کمین نیست و هر کاربری می تواند در آن ورود کند و مطلب بگذارد.اما وقتی جایگاه نظرها می شود مطالبی که بابت شان زحمت می کشم تحت الشعاع قرار می گیرد و کار خود را هباآمنثورا می بینم و دلسرد می شوم.

سلام بر شما استاد گرامی.یکی دوسال پیش که تازه به شعر علاقه مند شده بودم یادم میاد توی یه سایت ادبی پر طمطراق نکته های کوتاه ادبی درج میکردین.خاطره بود….تقویم بود ….نقد بود…البته اونجا ستونی مجزا برا خودتون داشتین.من خیلی خشنودم که اینجا هستین و این مطلبهارو مینویسین.شعرهای خانوم اشرف گیلانی که نور علی نوره….خدا را شکر میکنم که این سایت کم نظیر ادبی حکم آموزشگاهو پیدا کرده.حضور اساتید خوب و با تجربه ای مث شما و آقایان حاج محمدی…حجت کرمانی…مهندس معصومی…مهندس طارق و خیلیای دیگه …و خانومها آهن و خیاط پیشه و خیلیای دیگه هم غنیمته.

این شعارِ عاشقانِ بی دل و دیوانه است
«یا صراط المستقیم عشق یا راه جنون»
سلام حضرت عشق
استاد گرانمهرم
مریزادا به کلک و هم به دستت
فدای آن دل زیبا پرستت
در این صبحگاه آرام بخش شمال شعر زیبای تان به شادمانی ما افزود
در پناه خدا🌱👌❤️👌👌👌👌👌👌❤️👏🌱

سلام و احترام و عرض خداقوت

هرچه پیش آید خوش آیدذکرساقی گرنبود
تابع حیرت نمی شد جان آگاه جنون

درود بر شما
خیلی زیباست🌷

سلام بر حضرت استاد
خوش عمل کاشانی نازنین
همیشه صفحه ارزشمندتان پر از خواندنی هاست
سرشار نکته های فاخر
♡♡♡
این منم خود خاک درگاه جنون
بی قرار گاه و بی گاه جنون

کاش من هم مثل احوال دلت
بوده باشم یار و همراه جنون

سر بگیرم جاده دلدادگی
تا شود بیدار و اگاه جنون

سرکشم پیمانه در پیمانه از
شربت شیرین جانکاه جنون

♤♤♤♤

به به.

دستمریزاد استاد جان …
همیشه از خواندن اشعار و مطالب ارسالی شما هم لذت می‌برم و هم بسیار می‌آموزم، بودنتان غنیمتی ست با ارزش🙏💐👏👏👏

استاد ارجمند
جناب خوش عمل کاشانی
در دلِ من شعله زاری تا قیامت روشن است
یاد بود از فیض ِ آتشباری آه ِ جنون
درودبر شما استاد سخندان ِ شیرین گفتار
بسیار زیباست لذت بردم
در پناه خداشادکام باشید
👏🌺👏🌸👏❤️👏🌸👏🌺👏🌿🍃