حجاب

“حجابِ عمومی و اجباری در سطحِ گسترده” قدرتِ زیبایی‌شناسیِ اعضای یک جامعه را تضعیف می‌سازد. گستردگیِ یک پوششِ اجباریِ سَر نیز می‌تواند مواجهه هر دو جنسِ زن و مرد را با عناصرِ زیبایی‌ محدود و به مرور زیبایی‌شناسیِ جمعی را فرسوده سازد.

اهمیتِ زیبایی‌شناسی در یک جامعه به حدی‌ست که به زعمِ فریدریش شیلر رابطه‌ای مستقیم با پالایشِ منشِ آدمی_به خصوص تحت سیطره‌ی سیاسی یا نظامیِ بربرگونه_دارد.
به زبانی ساده‌تر با تضعیفِ قوه‌ی زیبایی‌شناسی، اخلاقیات در یک جامعه‌ی تحت سلطه، با شیب و شتابی بیشتر به سمت قهقرا طیِ طریق خواهند کرد.

شیلر در تحلیلی طولانی و قابل‌تامل اذعان می‌کند که در غیابِ زیبایی‌شناسیِ عمومی، جامعه به تحملِ قدرتِ حاضر نزدِ ارکان قدرت روی می‌آورد، اما با تقویت زیبایی‌شناسی جامعه خود را از آن قدرت می‌رهاند. به عبارتی از دیدگاه او آرمانِ زیبایی‌شناختی و آرمانِ آزادی‌ یکسان هستند.

علاوه بر دیدگاه شیلر، در بخش قابل‌توجهی از تاملاتِ دو قرن اخیر پیرامون آزادی و دموکراسی، ادراک زیباشناسانه‌ی عمومی با مفهومِ آزادی در تعارض قرار ندارد؛ ادراکی که به واسطه اجبار در جامعه‌ی ما، عامدانه با ضعف عمومی مواجه شده و متعاقبا عنصرِ سلطه‌پذیری را تقویت کرده است.

منبع:پی.او.وی