فکر می کنید مرا اسیر کرده اید ؟
پروازم در بینهایت هاست و همواره در طیرانم
قبل از شهادت جسم مرا دیده اید , هر لحظه در جریان ,
جریانی سبک و معطر
دست مرا می گیرید , اما
بال پروازم را نَه
می رزمم تا گلوله ای , روزنه ی عروجم را بسازد
تنها ,
فضای کوچکی برای پروازم کافی ست
تک تیرانداز , تحرک مرا می بیند , نشانه می رود و شلیک ِاو , مرا از حصار ِ تن می رهاند
حتی جسم خاکی ام دردسر دیگر اوست چه می تواند بکند ؟
جز محو یا تحویل آن
آنگاه که بندهای حصارم با قطره های گلگون رها می شود
به طواف دوست ملحق می شوم

تقدیم به همه ی رزمندگان و ایثارگران و جانبازان و اسرا و شهیدان
دفاع مقدس و مدافعین حرم.

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند :

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (3):

مدیر سایت

مصطفی مروج همدانی

عباس خوش عمل کاشانی

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

باید که زیبایش کنم طاووس بی پر را
باید بیاندازم به زیر پایم این سر را

چیزی نمانده از پرنده های جسمی سرد
باید ببارم بر تنم پایان آذر را

کافر شدم وقتی که شد پر از خیانت عشق
باید بنوشم زهر صد ها جام کیفر را

تا گاوهای چاقِ دیگر را نبلعیده
باید که قربانی کنم این گاو لاغر را

قیصر کنار مردم نامرد خواهد مُرد
اینجا برادر میزند خنجر برادر را

باید تبر آورد وقتی که تناور شد
تیغی نمی بُرّد سر سبز صنوبر را

کشتی که پر شد مخزنش از اشک می ماند
باید به سمت این شناور برد بندر را

دشتی که شد گلخانه از گل های تزئینی
گم کرد جای لاله های سرخ پرپر را

دیگر حریف لشگر بربر نشد دیوار
باید که کند و چاه و خندق کرد سنگر را

در کشوری که رهبرش شد بیش از سرباز
باید که قربانی کند سرباز،رهبر را

وقتی که جاء الباطل از پهلوی حق افتاد
باید که باور کرد هر دنیای دیگر را

باید که پر از شوکران می کردم و سم تا
جانانه می خوردم شراب کام آخر را

اینجا کسی حرف مرا هرگز نمی فهمد
باید بگیرم گوشه ی دامان مادر را

« برهان جاوید »

تازه ترین نقدها