چهل سوال از روحانیت

1 ) آيا پيامبر فقط رهبر دينی جامعة خود بود ؟
2 ) آيا پيامبر فقط رهبر سياسی جامعه خود بود ؟
3 ) آيا پيامبر فقط رهبر نظامی جامعه خود بود ؟
4 ) آيا پيامبر فقط رهبر اقتصادی جامعه خود بود ؟
5 ) آيا پيامبر فقط رهبر فرهنگی جامعه خود بود ؟
6 ) آیا پیامبر فقط رهبر اجتماعی جامعه خود بود ؟
7 ) آيا پيامبر اکرم ( ص ) و امام علی ( ع ) علاوه بر رسيدگی به امور فرهنگی و مذهبی و اقتصادی و اداری؛ به امور نظامی و حکومتی نمی پرداختند ؟
8 ) آيا پيامبر اکرم (ص) در طی 23 سال مبارزه با کفر و فساد و نفاق همچنان دريافت کننده آيات الهی نبودند ؟
9 ) آيا پيامبر گرامی آخرين پيامبر خدا نبود ؟ ولی در جنگها که تقریبا تمام عمرشان را شامل شد , جنگیدند و هرگز نگفتند که اگر به رزم بروم و کشته شوم تکلیف رسالت چه می شود آیا این عملکرد نیاز به کسب مهارتهای رزمی داشته یا نه ؟ پس چرا شما خودتان را از تعلیم و آموزشهای رزمی معاف کرده اید ؟ و چرا به سربازی و دفاع از وطن اسلامی نمی اندیشید ؟ مگر شما مریدان واقعی پیامبر و امام علی نیستید ؟ آیا شما فقط مسول جمع آوری نیرو هستید نه جنگیدن ؟ پس آیا روحانیت با توجه به زندگی رزمی و مبارزاتی پیامبر اکرم ص و امام علی ع , چرا انجام خدمت سربازی را برخود حرام کرده و اگر در جنگها و درگيريها به شهادت می رسيدند آيا کلام وحی اينگونه کامل به دست ما می رسيد ؟ پس چرا با علم به امکان شهادت همواره در خطوط مقدم جبهه قرار می گرفت و نمی گفت با شهادتِ من , کلام الهی ناقص خواهد شد ؟ و قطع شريعت نقص درتکمیل رسالت است , و لازم نيست مستقيم وارد درگيريها شوم ؟
ما می دانيم که در جنگ احد , همواره کلام وحی به پيامبر گرامی اسلام نازل می شد و وجود ايشان برای تکميل و دريافت وحی الهی لازم بود با این حال ايشان در خط مقدم جبهه حضور داشتند تا جائی که ضربات جانگدازی از دشمن خوردند و حتی دندانهای مبارک ايشان شکست و در گودالی افتادند و امام علی (ع ) وجود مبارک ايشان را از مهلکه نجات دادند و هرگز پيامبر نگفتند که با آمدن من و امکان شهادتم , شريعت و رسالتم ناقص خواهد شد و با کمال ميل و در پيشاپيش لشگر برای مقابله با دشمن , صف آرايي کردند و تا شهادت نيز پيش رفتند.
10 ) آيا پيامبر اکرم و وصی او يعنی امام علی ع در تمامی جنگها و در خط مقدم حضور نداشتند ؟
11 ) آيا آن عده از روحانيتِ ما که توان جنگ داشتند ( سلامت جسمی, و شرایط سنی ) برای تحقق آرمانهای پيامبر و امامان معصوم ( در زمان 8 سال دفاع مقدس) در جبهه ها حضور بهم رساندند ؟
12 ) آیا بزرگان دين و صاحب منصبان ِامروز که در کرسی های سیاسی و عقیدتی و فرهنگی و قضائی و…. که ترسيدند با حضورشان در جبهه ها و شهادتشان ريشة اسلام قطع شود و به مناطق جنگی نیامدند , آیا دلایل خدا پسند برای بی توجهی خود دارند ؟
در اينجا لازم می دانم از طرف خود و همة رزمندگان و شهدا و جانبازان و ایثارگران , از حضور آيات عظام : مشکينی – مدنی – صدوقی و دستغيب و اشرفی اصفهانی و
بها ءالدینی و میرزا جواد تهرانی و شهید شاه آبادی و همه ی روحانیونی در جبهه ها بودند و حتی به شهادت رسیدند و ساير علماء که با توجه به کهولت سن و رسالت بزرگ مانده بر دوششان قبول زحمت کردند و با حضورشان در جبهه های دفاع حق علیه باطل به افزايش روحية رزمندگان کمک کردند مراتب سپاس و قدردانی و تشکر خود را اعلام نموده و از همة روحانيون و طلابی که پيروان واقعی آن پيامبر و وصی او يعنی امام علی ع بوده اند و از ایشان تبعيت کرده و دوشادوش ساير رزمندگان به دفاع از حريم علوی پرداختند نيز سپاسگزاری نمایم و آنان را ولی نعمتان و جانشینان به حق ولایت می دانم.
راستی چه تعداد از آن طلاب رزمنده اکنون در مصدر حکومت هستند ؟همانهائی که آرامش امروز ما مدیون حضور فعالشان در صحنه های رزم دیروز بود ؟
13 ) آنانی که در جمع قاعدين حضور داشتند و با توجه به سن مناسبشان که
می توانستند در جبهه باشند ولی نیامدند و امام خود را تنها گذاردند , بدانند که اولين سوال شب قبرشان دلايل عدم حضور در صحنه های حق عليه باطل است و بدانند که جوابی به پيام هل من ناصرا ينصرنی حسين ( ع ) ندادند و شاید برای تصاحب مناصب دولتی امروز نقشه کشیده بودند ؟
تنها تقاضای من از اين گروه اين است که امر به ايشان مشتبه نشود که وجود شان برای بقای انقلاب لازم و ضروری بود و نمی بايست به جبهه می رفتند و بدانند پيش خدا و مردم و وجدانهای بیدار روسياه هستند و بدانند پيامبر با همة عظمت و لزوم دريافت وحی نگفت: من نبايد به جبهه بروم و در طول 23 سال پيامبری ,23 جنگ برايش اتفاق افتاد و در اکثر آن جنگها در خط مقدم حضور داشت و امام علی که وصی او بود نيز دوشادوش پيامبر می جنگيد.
متاسفانه بايد اقرار کرد که اکثر ما شيعيان به جای پيروی از مفهوم مکتب به پيروی از ظاهر پرداخته ايم و اين پوستين وارونه تا ظهور حضرت حجت (ع ) ادامه خواهد داشت به طوری که در زمان ظهور حضرت حجت ( ع ) , علماءو بزرگان دین , ايشان را خارج از دين می پندارند و با ايشان مخالفت خواهند کرد.
14 ) دستورات مکرر ذکر شده برای انجام غسلهای گوناگون , بدون توجه به تحليل منابع آبی در جهان خصوصا مناطق کويری و کشورهای مسلمانِ قارة خاور ميانه از جمله کشورهای عربستان و عراق و سوريه و پاکستان و افغانستان و ايران و ساير کشورهای مسلمان در قاره آفريقا و حاشيه خليج فارس و اکتفاء نمودن به هر آنکه دندان دهد نان دهد و تشویق مردم به تولید مثل بدون توجه به منابع مادی و طبیعی و بدون توجه به فقر حاکم بر زندگی عده بیشماری از مردم در مناطق کردستان , سیستان و بلوچستان و خراسان های جنوبی و شمالی و مرکزی و حتی فقر حاکم در استان کرمان و بوشهر و شیراز و لرستان و ساده انگاری میليونها مسلمان در سراسر اين قاره و آگاهی همگان بر اين موضوع که , جنگهای نه چندان دور , ديگر بر سر منابع نفتی نخواهد بود بلکه بر سر منابع محدود آبی اتفاق خواهد افتاد ما را متوجه اين موضوع حياتی و مهم می کند که چرا ما هنوز به نيت عبادت , به اسراف منابع حیاتی می پردازيم و فقر آب را درک نمی کنيم و آيا ائمه اطهار(ع) بر اساس انجام دستورات غسلهای گوناگون مستحبی (ذکر شده در کتب روایی ) عمل می کردند و می دانيم که هرگز مکتبی که در محرومترين جای دنيا از نظر مرتع و سر سبزی و منابع آبی ظهور کرده است هرگز نمی تواند فتوای اسراف منابع حياتی را بدهد و پيروانش را تشويق به اسراف و انجام مکرر غسلهای مستحبی نمايد و وقتی برای شرب پیروانش آب کافی نداشتند چگونه می تواند دستور غسلهای مستحبی را صادر کند؟
15 ) آيا ما روايتی داريم که موارد اسراف ذکر شده بالا را معصومين ما که از گناه مبرا بوده اند, آن هم در محل جغرافیایی حجاز و ساير بلاد اسلامیِ آن روز , و فقر حاکم بر زندگی مردم و کمبود منابع غذایی و کمبود فاحش منابع آبی , تأکيد کند ؟ و آیا اگر این روایات باشد, واقعا منابع این روایات صحیح است ؟
16 ) امروز ما گرفتار تحليل منابع آبی هستيم و با آگاهی از اين فاجعه در طول هفته و خصوصا روزهای پنجشنبه و جمعه ها که به زيارت اهل قبور می رويم همواره سعی داريم تا هريک از ما با ريختن چندين ليتر آب بر روی سنگ مزار , باعث شادی ارواح رفتگان شويم و نمی فهميم که با آب ريختن بر روی سنگها هرگز تاثيری بر نتايج عملکرد رفتگان نداريم و فقط به تسلی خودمان پرداخته ايم و نمی دانیم که اين ميلياردها ليتر آب ریخته شده در طول هر هفته و در سراسر ايران , و در بلاد اسلامی که بر اساس تبلیغ غیر منطقی و غیر عقلایی از اسلام توسط روحانیون و مداحان از خدا و از جامعه بی خبر صورت پذیرفته , چه جنگهایی را در آینده بر زندگی همین مردم مسلمان و مقید به اجرای احکام غیر واقعی تحمیل خواهد کرد که همواره بر اساس توهمِ بی اساس بر زمين می ريزيم , و نمی فهمیم که چه مصيبتی بر زندگی و حيات انسانها و طبیعت وارد کرده ايم و بر اساس آموزه های غلط و ظاهری , همواره به اين عملِ
خطر ناک دائماً اسرار داشته ايم و به اين مورد هرگز روحانيت تذکر نداده است , بلکه آگاهانه این موضوع را با بی خیالی دنبال می کند و شاهد این فاجعه هست و فقط می گويند اسراف نکنيد و هرگز مصداق بارز آن را نمی گويند و قباحت آب روی قبر ریختن و گناه فاحش این بی توجهی را بر روی منابر و جلسات نیایش و محافل گوناگون و کلاس درسها ذکر نمی کنند . مسلما شادی روح با عمل شايسته میسر می شود نه با اضمحلال منابع حياتی يک ملت و دائما به سر و سينه می زنيم که ائمه , مظلوم واقع شده اند , بله کاملا درست است و شب اول قبرِ تاريکی خواهيد داشت و هرگز امامان معصوم ما نيز نخواهند توانست که شفاعت اعمال ناشايست را از خالق هستی درخوا ست کنند ؟ و از طرف ديگر آنها که می گويند ما شيعه هستيم و پيرو ائمه , با شستن بی روية ماشينها و اسراف بی حد آب در کارواشها , و با ساختن هزاران استخر ,چگونه خود را محب علی می دانند ؟ و چگونه دعاهايشان برای بارش باران می تواند از جانب خداوند مورد اجابت واقع شود؟ علاوه بر اين معضلات , محل زندگی ما مسلمانان جهان در نقاط کم آب و کويری است اکنون با استفاده از استخرهای آب می فهمیم که نهایت خود پسندی خود را در رفاه بیشتر و بی توجهی به منافع ملی و تحليل منابع حياتی آب , اثبات کرده ایم .
در هر صورت اين روش بی بندوباری در منابع حياتی نمیتواند مورد رضايت خالق هستی باشد و خودمان را گول نزنيم که امر بر ما مشتبه شود و احساس کنيم به محض وفات , درهای بهشت برويمان گشوده خواهد شد و با پولهايي که از احتکار و گرانفروشی بدست آورده ايم و با رانت خواريهايي که داشته ايم در قبال ریختن اشکهای تمساح گونه به نيت شفاعت در زیارتنامه ها , به نتيجه مطلوب خواهيم رسيد آیا وقت آن نرسیده که روحانیت به جای اثبات وجود خداوند که هر جنبنده ای اعتراف به آن دارد به بیان کاربردی چگونه زیستن بپردازند و راه زندگی صحیح را آموزش دهند و مریدان جاهلِ مسرفِ خود را با حقایق تلخ تحلیل آب و برزخ و دوزخ بی توجهی به مصالح مردمِ محروم اعلام کنند ؟ و محافظه کاری چندین دهه را کنار بگذارند ؟
اگر شبهای جمعه و روزهای جمعه به زيارت اهل قبور برويم , می بينيم که تقريبا چند نفر از اقوام مرحوم با در دست داشتن سطلهای آب و شيشه های يک بار مصرف در رقابت و سرعت و تلاشند تا هر کدامشان بيشتر و بيشر بر روی قبر مرده خود آب ( آنهم از نوع آب شرب و شيرين ) بريزند تا روح آن مرحوم شاد شود.
17 ) آيا می توانيم جوابی برای ميلياردها ليتر آبی که بايد برای سلامتی و حفظ منابع حياطی و زيستی مصرف می شد که بدون بهره وری صحيح در دنيا اسراف کرده ايم را بدهیم ؟ بدیهی است جواب منطقی برای اين خرافه پرستی نداريم و مسئولیت واقعی بر دوش روحانیتی است که مسئول فرهنگی و عقیدتی و دنیا و آخرت مردم هستند و هرگز این خلافها را بر منبر ها و محرابهافریاد نکردند و تذکار ندادند شاید که محبوبیتشان کم نشود ؟
18 ) آيا در روز معاد بر اساس تعداد سطلهای آب شيرين ريخته شده به روی قبرها محاسبة اعمال صورت می گيرد يا بر اساس عملکرد خود فرد است ؟
19) آيا در قرآن ذکری از آب ريختن بر روی قبور شده است ؟ تا روح مرده از این عملکرد به آرامش برسد ؟ يا بر اساس آموزه های غلطِ تعلیم دهندگانمان اين عملکرد را ادامه می دهيم ؟
20 ) روحانیت برای جلوگیری از این همه اسراف چه اقدام جدی و چه فتوایی داده ا ست.
بر اساس آيه شريفه 30 سوره ملک: {( قل أرأیتم إن أصبح ماؤکم غورا فمن یأتیکم بماء معین ) بگو به من خبر دهيد اگر آبِ شما در زمين فرو نشيند , کيست که برای شما آبی روان و گوارا بياورد ؟} مسلما با اين گونه بی توجهی , با دستهای خودمان تحقق آيه شريفه را رقم خواهيم زد و آن روز خيلی دير نيست.
بياييم واقعيت تحليل منابع آبی را باور کنيم و به خاطر بهشت رفتن خود ( آنهم از اين طريق غير اصولی ) به عادات زشت و بی منطق اجدادمان پايان دهيم و اگر خيلی دلمان به حال آن مرده می سوزد تا از اعمال بدش فاصله بگيرد , شبها همچون امام علی به در کلبه های متروک فقرا برويم و با هديه از جيبهای نچندان پاک خودمان انفاق کنيم تا رفتگان و خودمان شايد مورد بخشش واقع شویم و ثوابی از به آرامش رساندن فقرا برای آن مرحوم تدارک ببينيم و بر اساس آية شريفه 12 از سوره یس:
انا نحن نحی الموتی ونکتب ما قدموا و آثارهم و کل شی احصينه فی امام مبين
ما هستيم که مردگان را زنده می کنيم و آنچه را از پيش فرستاده اند و آثارشان را پس از مرگ می نويسيم و همه چيز را در نسخه های آشکاربطور فراگير بر شمرده ايم.
ما می توانيم به عنوان بازماندگان رفتگان , به فقرا و نیازمندان انفاق کنیم و با انجام اعمال شايسته و نيکوکاری , باقيات و صالحاتی برای رفتگان و گذشتگانمان فراهم نماییم .
از طرف ديگربا قطع غسلهای مکرر مستحبی که ايمان انسانها را به خاطر کمبودهای منابع آب زدوده است را به کناری گذارده و از اين اسرافهای هزاران ميليارد ليتری فاصله بگيريم و شرايط کوير نشينان و حتی اهالی همة شهرهای کشورهای مسلمان را درک کنيم و از اين خودخواهی و بهشت خريدنهای خرافی دور شويم که جهنم ارمغان خودخواهی هاست و جهنم هديه به مستکبران و مترفين و از خود متشکرهاست.
من به عنوان يک انسان ترجيح می دهم آب را بر نيازمندان نبندم و نمی خواهم روح امواتم و تا چندی دیگر روح خودم با ريختن آب بر روی قبرم شاد شود , در همینجا به فرزندان و بازماندگانم وصیت می کنم بر روی قبر من هرگز آب نریزند .
بياییم آية فرورفتن آب در زمين را جدی بگيريم , زيرا اين فاجعه ممکن است به دست خودمان صورت پذيرد.
21 ) آیا اسراف آبی که در هنگام وضو گرفتن نمازگزاران صورت می پذیرد دیده اید ؟
توسط هزاران هزار نفر از نمازگزاران و در هر مقطع از صبح و ظهر و مغرب , جریان آب با فشاری غیر ضروری و بیهوده به فاضل آب می رود و میلیاردها لیتر آب برای وضو ساختن به این روش غیر عُقلائی و غیر شرعی اسراف می شود و (حضرت عباسی) شما روحانیت چقدر و با چه جدیتی به ما مریدان تذکار داده اید ؟ آیا دیده اید که یک مسلمان بی توجه و مسرف در هنگام وضو گرفتن دقایق بسیاری شیر آب را باز گذاشته و دائم در حال دست مالیدن به دستانش هست ؟ آیا دیده اید که هزاران قطره آب از شیر بیهوده مضمحل می شود و من و شما به این فاجعه فقط نگاه می کنیم ؟ تا کی محافظه کاری را ادامه می دهیم و می دهید ؟ آیا زمان توقف این خیانت فاحش نرسیده؟
22 ) سکونت دائم در چارچوب حوزه و مسجد فضیلتی نیست.
آنجا محلی برای پاکی روح از شبهات و پلیديهای روح و اصلاح از کژی های اعتقادی است و حل معضلات اجتماعی نیاز به حضور فیزیکی در عرصه های اجتماعی دارد .
اگردراین اماکن بمانید و مشکلات را نبینید , مسلماً نخواهيد توانست راه حل مناسبی ارائه دهيد زيرا خداوند مدار زندگی انسان را ناشی از حضور در اجتماع و تحکيم روابط با مردمِ کوچه و بازار و ديدار چهره به چهره آنها و درک صحيح و واقعی از مشکلات کاربردی مردم قرار داده است و اکتفا به اخبار کار ساز نيست.
آفت بعدی تجمع علما در يک محل , مانند قم و يا مشهد و دوری مردم از ديدار دائم آنها در واقع دور کردن معنويت از عامه مردم است و تنها کسانی که مجاور بزرگان و علما هستند می توانند از وجودشان استفاده کنند و ديگران محروم خواهند ماند و چرا اين ناعدالتی در کسب فيض از محضر بزرگان را شما عالمان ايجاد کرده ايد ؟
آيا هدايت و ارشاد بايد محصور در يک شهر و يا چند شهر باشد ؟
کلاسهای ارشادی بهتر نيست در مکانهای وسيعتر و پراکنده در شهرها باشند ؟
و بزرگانی که اسوة تقوا و پارسایی هستند با استقرارشان در شهر های گوناگون به همة محيط ها و اجتماعات فيض لازم را برسانند ؟ تا مردم در روابط نزديک با پیشگامان علم و تقوا , به بهره وری و ارتقاء لازم دست يابند.
23 ) چرا روحانیت میزان تکاثر ثروت را تعیین نمی کند که درصد سودها و داراییها سقفی داشته باشد ؟ تا کی می توانید شاهد قله های ثروت از یک سو و گودالهای فقر از سوی دیگر باشید و دم بر نیاورید و محافظه کارانه شاهدِ توسعة فقر و فحشاء باشید و بزهکاری فرزندانِ فقرا و نیازمندان را که مقدار اعظم آن بزهکاریها به علت فقر حاکم است , نادیده بگیرید ؟ و از طرف دیگر نیز شاهد ظلم و تجاوز صاحبان زور و زر و خیانت فرزندانشان به آحاد مردم باشید ؟ آن هم مکتبی که خود را مدافع حقوق محرومین معرفی می کند و شما بزرگان دین خود را عامل به تکالیف الهی می دانید ؟ آیا فراموش کرده اید فرمایش امام علی را که فرمود : من لا معاش له – فمن لا معاد له ؟ این مسامحه کاریها چیزی جز نتایج انحلال ارزشها و رشد فقر و فحشاء و بزهکاری داشته است ؟ پس کی می خواهید به اجتهاد پویا و منطقی دستیابید ؟و چگونه به کسانی که در صدد تامین عدالت اقتصادی در جامعه هستند , مارک التقاط و چپگرایی زده می شود و شما در قبال این نامردمیها آرام گرفته اید ؟
24 ) چرا درصد سود شرعی و میزان آن هنوز از سوی فقهِ پویا مشخص نشده است ؟ تا کی باید شاهد گرسنگی عده ای به خاطر افزون طلبی عده دیگر باشیم و جالب آنکه گروه ظلمه خود را مرید علی ع می دانند و جالبتر آنکه بر اساس آیه کریمه که : خداوند به هر که می خواهد روزی وسیع می دهد و به هر که می خواهد روزی کم می دهد و بر اساس این مفهوم هر چه می خواهند احتکار و گرانفروشی می کنند و این افزایش مال را که از جیب محرومین دزدیده اند را به حساب تحقق این آیه می گذارند و نمی فهمند در شرایط عادی و عادلانه عده ای غنی و عده ای ضعیف هستند و تازه حداقل 110 آیه برای سنگینی بار مانده بر دوش متمولین برای رفع نیاز نیازمندان نازل شده است که وظیفة اغنیا را در قبال محرومین سفارش می کند و خداوند و احادیث متذکرند که مال محرومین در دست ثروتمندان جامعه است و آنها واسطة ارائة خدمت به محرومینند و دهها آیه نیز در مزمت ثروت اندوزی و تقبیح ثروتمندان در قرآن کریم نازل شده است و روحانیت امروز در سکوت باقی مانده است , شاید می خواهد مریدانش کم نشود ؟
آیا روحانیت از این آیه خبر دارد که می فرماید امکانات به امانت دست ثروتمندان جامعه هست تا به فقرا و نیازمندان و رعیت خود بدهند تا در شرایط مساوی با آن فقرا قرار گیرند ؟ و همواره قرآن مالکیت را برای استفاده ی همگان می خواهد نه برای طبقه ای خاص و متمولین را هرگز صاحب حق ندانسته و تقسیم ثروت را اعلام می نماید
25 ) در حال حاضر بدترین روش نظافت ساختمانهای چندین طبقه ای و مجتمعهای آپارتمانی , شستن معابر آنهاست و روزانه میلیونها لیتر آب شیرین صرف شستن پارکینگها و راهروها و پیاده روهای این مجتمع ها می شود و حتی نظافتچیها هرگز فضای سبز بسیار کوچک این اماکن را آبیاری نمی کنند .
و به جای جاروب کردن و برداشتن خاکها و ذباله های کوچک و پس از آن طِی گشیدن کف سالنها و پارکینگها , فقط به شلنگ گرفتن و اسراف فاحش آب می پردازند و از طرفی بی توجهیِ کامل به فضای سبز نمی نمایند و از سوی هیچ ارگانی قباحت این بی توجهی تذکار داده نشده و از سوی ادارات آب , جرایمی از سوی بازرسان مشخص و اجرا نگردیده و فقط به دعاکردن ها می پردازیم تا شاید خداوند دلش به رحم بیاید و اعمال قبیح ما مردم و پشت گوش اندازی مسولین را با بارش باران جبران کند , این همة تدابیر ملت و مسولین ماست , چرا حضور دائمی روحانیت نتوانسته این گونه معضلات را حل کند ؟ آیا وقت ارشادات روحانیت نشده ؟ آیا با محافظه کاریها می توانیم امید به دنیا و آخرت نیکو داشته باشیم ؟
26 ) مگر شما مراد میلیونها مرید نیستید ؟ چرا اجازه می دهید مردم ایران در ایام نوروز به اسراف میلیونها تُن گندم و جو و سایر حبوبات برای سبزه درست کردن عید نوروز اقدام کنند و با خیال راحت احساس رضایت کنند و ما میلیاردها دلار از منابع بیت المال برای خرید گندم به استکبارجهانی تقدیم کنیم و پیش خداوند به خاطر اسراف منابع حیاتی روسیاه باشیم ؟تریبونها در دستهای شماس و قداست شما معلوم است
سبزی سفرة هفت سین می تواند گیاهکی باشد یا ظرفی از سبزی خوردنی که تهیه شده است و ………یا تفکرات سبز اندیشی و نگاههای مهربانی به چشمان منتظر نیازمندی که هزینه های درمانش را ندارد و با درد هایش , هم سلول ا ست .
27 ) چگونه میشود , خواندن دعائی ثواب شهید داشته باشد ؟ آیا نویسنده و فتوی دهندة این جمله در صحنه های جنگ و جهاد حضور داشته است ؟ آیا اضطرابهای ناشی از هجمه ی دشمن را در پرواز ترکشها و چکاچک شمشیرها و تیربارها , احساس کرده است ؟ آیا در تضاد حق و باطل زخمی برداشته است ؟ آیا می تواند ثوابِ درد و سوزش آن زخم را مساوی با خواندن دعایی اعلام کند ؟
آیا شما حال و روز یک جانباز را درک کرده اید ؟ یا آنها غریبترین انسانهای امروز جامعه ما هستند ؟
بجای اعلام این مطالب به فکر دلجوییِ واقعی از جانبازان و پیشقراولان جهاد باشید این برای توسعه و ایجاد بستر مناسب در جذب انسانها به مفاهیم ا لهی مفید تر ا ست .
28 ) چرا مراجع تقلید مسرانه خطاب به مریدانشان حکم ا لهی را صادر نمی کنند ؟
آیا تسامح و تساحل را سرلوحة خود قرار داده اند ؟
اگر اینچنین است پس چرا امام علی اینگونه رفتار نمی کرد ؟ شما که می گویید مریدان واقعی امام علی هستید ؟
29 ) بزرگان دین و مراجع تقلید و علماء که خود را آگاهترینِ افراد در خصوص التزام عملی به مفاهیم دینی و عقیدتی می دانند تا کی در برابر اینهمه ناملایمات کم توجه و گاهی بی اهمیت هستند و آیا وظایف خود را در مقام و منزلتی که هستند فراموش کرده اند و اگر این چنین نیست , چرا هر روز و هر لحظه شاهد اضمحلال فرهنگ عقیدتی هستیم و فتوایی قوی از سویشان صادر نمی شود تا نابسامانی فرهنگی و معضلات اقتصادی را تذکار دهند ؟
30 ) در آيه شریفة قرآن کریم ( سوره اعراف 7 آیه 32) قل حرم زینه الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق قل هی للذین امنوا فی الحیوه الدنیا خالصه یوم القیمه کذلک نفصل الایات لقوم یعلمون .
بگو چه کسی زینت های خدا را که برای بندگانش پدید آورده و روزیهای پاکیزه را حرام کرده ؟
بگو آنها در زندگی دنیا از آنِ کسانی است که ایمان آورده اند و در روز قیامت مخصوص آنها خواهد بود و لا غیر.
اینگونه ما آیات خود را برای گروهی که می دانند تفصیل می دهیم .
با توجه به آیة فوق چند سوال مطرح می شود :
1 ) آیا زینتهای خداوند برای امام علی مانند سایر بندگان خلق شده بود یا نه ؟
2 ) آیا امام علی جزء بندگان خدا بود یا نه ؟
3 ) آیا روزیهای پاک و استفاده از آنها در مورد امام علی می توانست صادق باشد ؟
4 ) آیا امام علی از ایمان آورندگان به خالق هستی بود یا نه ؟
امام علی علیه السلام هم بنده خدا بود و هم بنده خاص خداوند بود و روزیهای پاک و زینتهای دنیا نیز برایش همانند سایر بندگان خلق شده بود و همه می دانیم که ایشان پس ازوجودپیامبراکرم (ص) شایسته ترین و افضل بر همه بودندوبه همین دلیل پیامبر اکرم به سفارش و حکم قرآن ( سوره مائده 5 آیة 67 یا ایهالرسول بلغ ….. ای فرستاده ما آنچه را از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنی گویی پیام او را ابلاغ نکرده ای خداوند تو را از فتنة مردم نگه می دارد و خداوند گروه کافران را هدایت نمی کند ) ایشان را در واقعة غدیر خُم وصی خود اعلا م و از همه بیعت گرفتند و انتخاب ایشان به خلافت و وصایت و ولایت پیامبر شرط لازم و کافی برای تکمیل دین اسلام از سوی قرآن کریم ذکر شد ( سوره مائده 5 آیه 3 حرمت علیکم …….. الیوم أکملت لکم دینکم و اتممت علیکم …… امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام نمودم ……….
و آیة 32 از سورة اعراف می فرماید چرا بندگانم نعمتها و زینتهایی که برایشان خلق کرده ام را حرام می دانند ؟
آیا امام علی می توانست از همه ی آن نعمتها استفاده کند ؟ جواب : مسلماً بله سوال : پس چرا به حداقل و پایینترین استفاده از نعمتها اکتفا کرد ؟ آیا ایشان آگاهی از آیة 32 نداشت ؟ و آیا سادگی بیش از حد زندگیش چه در زمان جوانی و بزرگسالی و قبل از وصی پیامبر شدن و حتی در طول غصب ولایت ایشان بر جهان اسلام و چه در طول 25 سال و چه در زمان خلافت ایشان طی حدود 5 سال در استفاده از امکانات رفاهی را می توان به حساب عدم آگاهی ایشان از آیه و تذکر خداوند دانست ؟ پس چرا ایشان اینگونه زندگی کرد و عده ای از رهبران سیاسی و اعتقادی و اقتصادی ما اینگونه زندگی می کنند ؟ آیا توجه کامل به اقشار محروم جامعه فقط و فقط به عهدة امام علی (ع) بود ؟ پس امروز که امام علی نیست دیگر لزومی به ادامة رویة امام علی ندارید ؟ پس اگر اینگونه است پیرو علی بودن آن هم با ادعاهای بزرگان دین و دنیا و مسولان ما چگونه قابل توجیه است ؟
اگر امام علی (ع) اینگونه که بزرگان دین و دنیای ما زندگی می کنند زندگی می کرد , دیگر می توانست آن عدالت مورد نظر قرآن را پیاده کند ؟ آیا اگر همانند صاحب منصبان ما زندگی می کرد می توانست مدعی اسلام ناب محمدی باشد ؟ اگر مثل ما فکر می کرد می توانست بگوید من پیرو و شیعة پیامبرم و می توانست موضعگیریهایش را در قبال رانت خواران و قصابانِ پروار و کسبة پروانه دار ادامه دهد . آیا مسولین ما مانند او ( که امام و خلیفة مسلمین بود ) نزد قاضی می روند تا احقاق حق شود ؟ آیا مسولین ما مانند او برای گرسنگی نیازمندی خاک نشین غصه می خورد ؟ و مالش را انفاق می کند ؟ و قبل از هر ناهنجاری اجتماعی مانند علی میروند تا خلاء های قانون را پُر کنند ؟
وقتی او حاسبوا قبل أن تحاسبوا را از خود شروع کرد توانست تا امروز بهترین خلق خدا باشد و اگر ما و جامعه ما نتوانست پیروی از او کند ( هر چند خود را شیعة علی می دانیم ) و شاهد هزاران ناعدالتی و حق کشی و محرومیت و شاهد قله های ثروت و تکاثرِ ثروت هستیم و قارونها و فرعونها دوباره انسان عصر ما را چه در ایران و چه در جهان به مسلخ بی مهری می کِشند و می کُشند , بدیهی است که به دستورات علی عمل نکرده اید و نکرده ایم .
آیا می توانیم بگوییم شیعه علی هستیم و عملکرد مسولین ما مورد رضایت علی است ؟
اگر اینچنین است چرا محافظه کاریم ؟ اگر اینچنین است چرا اینهمه فقر و فحشاء و محرومیتها و بزهکاریها و اینهمه تکاثر ثروت و بی بند و باریها وجود دارد ؟آیا علی در طول زمامداریش که حدود پنج سال بود محافظه کاری کرد ؟
31 ) آیا به دانشجویان دانشگاهها به مانند طلاب علوم دینی کمک هزینه تحصیلی و زندگی می دهید ؟ علت اینکه نمی دهید چیست ؟ آیا علم در نزد شما فقهاء فقط علوم حوزوی است نه علوم دیگر ؟ پس تعریف علم چیست ؟ آیا اگر داروسازی نباشد – اگر جراح نباشد – اگر مهندس نباشد – اگر معلم و مربی نباشند – و اگر سایر علوم تجربی و فنی نباشد ؛ زندگی می تواند جریان داشته باشد ؟ پس وجوه کمک هزینه باید به همة رشته های علمی اعم از تجربی مهندسی و علوم دینی اختصاص یابد تا دانشجویی که برای ادامة تحصیل به کمک مالی نیاز دارد برای انجام هزینه های علمی خود مرتکب فساد و گناه نشود و بدانید که نیاز مالی فقط مختص به دانشجویان علوم دینی نمی شود و سایر دانشجوها در دانشگاهها نیز منتظر توجه شما علماء هستند .
32 ) آیا در طول گذشت 35 سال از انقلاب اسلامی شما بزرگان دین یک فتوای اقتصادی – اجتماعی داده اید ؟
33 ) آیا جنگ فقر و غنا که امام خمینی بت شکن مطرح کردند در اندیشه حوزه جایگاهی دارد ؟
34 ) آیا همانطور که برای دریافت وجوهات شرعی اعم از خمس و ذکات فرمولهای خاص خود را تنظیم و به مرحله ی اجراء می گذارید , فرمولی برای دریافت حقوق تضییع شده مستمندان و محرومین و مردم از چنگال زر اندوزان و زور مداران و چپاولگران بیت المال تنظیم نموده اید ؟
35 ) اهمیت و جایگاه این تجاوز آشکار به حقوق مردم محروم و بیت المال مسلمین در قاموس و وسعت اجتهاد شما بزرگان دین در کجاست ؟
36 ) آیا وقتی به هست و نیست یک کشاورز حقیر و دامدار جزء و کم بضاعت حد شرعی می زنید و با محاسبات دقیق سعی در دریافت وجوهات خمس و ذکات دارید , آیا به ثروتهای انباشته شده از مال مردم که حاصل گرانفروشی و کم فروشی و احتکار مایحتاج عموم مردم است , نگاه انتقادی داشته اید و فرمولی برای بازپس گیری حقوق از دست رفته محرومین از تجار و کسبه و متمولین و آقازاده ها و صاحبانِ نمایشگاه هایی از قبیل نمایشگاه های اتومبیل و لوازم خانگی و لوازم ساختمانی و لوسر و فرش و طلافروشیهای عمده و واردکنندگان اجناس بُنجُل و صادرکنندگان هستی و نیستی و مایحتاج و میوه و تره بار و خشکبار و سایر اقلامِ این ملت به بهانه ی ارز آوری دروغین و صدها مورد دیگر ……… اندیشیده اید ؟ یا آنها را نمی بینید ؟
37 ) آیا وقتی که برای دریافت ذکات از روستائیان فقیرِ ناکجا آباد به اعزام روحانی اقدام می کنید و حد شرعی به اموال نداشته آنان می زنید , می دانید که امام علی ع به اقلام مشمول ذکات در زمان پیامبر ص وقتی خودشان به انتخاب مردم زمام امور را در دست گرفتند یک قلم دیگر به اقلام اضافه کردند و آن اسب بود که جزء اقلام ذکات آوردند , زیرا در زمان ایشان تولید و افزایش اسب رواج پیدا کرده بود و ایشان با درایتشان اسب را نیز جزء این اقلام کردند , آیا زمان آن هنوز نرسیده تا به اقلام ذکات که معمولا از فقرا اخذ می شود و اقلام انبوه ماشینهای آنچنانی ( مرکب داران امروز ) و از انبارهای فرش واز انبارهای لوسر و لوازم خانگی وازانبارهای خشکبار و سردخانه های میوه و تره بار و هر آنچه در انبارها پنهان و پیداست جزء اقلام ذکات باشد ؟ و این بار از ثروت اندوزان ذکات بگیرید ؟ پس اجتهاد چه معنا می دهد و چرا امام علی ع اسب را به اقلام زمان پیامبر اضافه کرد و شما با اینهمه تحول در انواع تولید و توزیع هنوز متحول نشده اید ؟
38 ) جایگاه اجتهاد کجاست ؟ آیا پوستهای چروک افتاده به بدن نحیف محرومین را نمی بینید ؟ که استثمار طبقه ی مرفح خط ستم به چهره ی مظلوم کشیده است ؟
39 )آیا تا به حال آیه ی 71 از سوره ی نحل 16 را بر منبرها فریاد زده اید ؟
والله فضل بعضکم علی بعض فی الرزق فما الذین فضلوا برادی رزقهم علی ما ملکت ایمنهم فهم فیه سواء افبنعمه الله یجحدون .
معنی آیه : خداوند برخی از شما را در روزی بر برخی دیگر برتری داد پس چرا کسانی که به آنها برتری داده شده هرگز واگذار کننده ی روزی خود به مملوک خویش نیستند تا با هم مساوی باشند ؟ آیا نعمت خدا را انکار می کنید ؟
اکنون به درستی کلام ابوذر غفاری واقف شدم که گفت : تعجب می کنم از مرد مسلمان گرسنه که شمشیر نمی کشد و حق خود را از جامعه نمی گیرد .
معلوم است که گفته ی او نظر شخصی نیست بلکه آموزه ی مکتب الهی است .
40 ) آیا به آیه ی 174 از سوره ی بقره دقت لازم کرده اید ؟ این آیه و چندین آیه دیگر در خصوص کتمانِ حقایق و پنهان نمودن دعوت الهی است که مستوجب عذاب دردناک و خطاب آیه به بزرگان دین و متولیان کتابهای آسمانی از جمله قرآن و متولیانش است .
ان الذین یکتمون ما انزل اللهمن الکتب و یشترون به ثمنا قلیلا اولئک ما یاکلون فی بطونهم الا النار و لا یکلمهم الله یوم القیمه و لا یزکیهم و لهم عذاب الیم .
معنی آیه : به یقین کسانی که آنچه را خداوند از کتاب ( کتاب آسمانی تورات و انجیل ) نازل کرده کتمان می کنند و بدین وسیله بهای اندکی به دست می آورند , آنها جز آتش به شکمهای خود فرو نمی برند و خداوند در روز قیامت با آنان سخن نمی گوید و پاکشان نمی کند , و آنها را عذابی دردناک خواهد بود .
پس چه زمانی فرا می رسد که ثروتمندان از طریق اجتهاد و دستورات دین , به محرومین به صورت جدی , تعهداتشان را اجرا کنند ؟ آیا به صراحت به مریدان زراندوزتان دعوت و دستور الهی را گفته اید ؟ و چگونه هنوز چشمهایشان را بر روی هزاران معلولِ جسمی و ذهنی در بهزیستیهای سراسر کشور و مددجویان کمیته امام , بسته اند و چگونه فکر می کنند که همواره مورد رضایت خداوندند ؟ این تصور غلط را چه کسی به آنها داده است؟
من به عنوان یک رزمنده به متولیان امور دنیا و آخرت نصیحت می کنم در جلسات درس و بحث و بر روی منبرها علاوه بر اثبات وجود خداوند و تدریس دروس حوزه ای چگونه زیستن راخصوصا به قشر مرفحین و به مریدانتان بیاموزید .
در پایان همه ی کسانی که متولی دنیا و آخرت ما هستند بدانند اگر در ارشاد و نصیحت و ارائه ی طریق الهی و تذکار و تقبیح مفاسد تعلل کنند بیشتر از مردم عادی مورد خشم خداوند واقع می شوند و هر یک از خود بپرسیم چقدر امر به معروف و نهی از منکر کرده ایم و چقدر در میان مردم از نارساییهایی که هست , به مبارزه با آنها برخاسته ایم و به عنوان ولی نعمتهای مردم چقدر راهکار ارائه نموده ایم و خود چقدر عامل به احکام الهی بوده و هستیم و چقدر به طور عملی پیرو پیامبر و شیعه ی علی هستیم ؟.
رقابتی برای بهشت ندارم
بهشت را به نوعدوستان هديه می کنند نه به خود پرستان.
والسلام