🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
حرف حقّم ، از قلم بی اختیار افتاده ام
قطره ای هستم که از ابر بهار افتاده ام
از درون کوه خیزد همّت والای من
آب رویم در مسیر جویبار افتاده ام
صفحه ی شطرنج را پای گدا پر کرده است
شاه این ملک ام ولی از اعتبار افتاده ام
شمع بزم خوبرویانم که با چشم ترم
اینچنین از جانفشانی بیقرار افتاده ام
میوه ی خامم که با آزار سنگ کودکان
با هزاران زخم دل از شاخسار افتاده ام
نقطه ی آغاز من با نقطه ی پایان یکی ست
مثل پرگاری به دست روزگار افتاده ام
موج دریا شمّه ی غیرت برایم می دهد
ساحلی هستم که از دریا ، کنار افتاده ام
دور اندازد مرا هر کس که بردارد ز خاک
هسته ای هستم که در این شوره زار افتاده ام
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (9):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
