بهارت در زمستان های من جاری نخواهد شد

جواب تو به عشق من دگر آری نخواهد شد
تو هم رفتی و کار من بجز زاری نخواهد شد
پس از تو هیچ کس ما را که دلداری نخواهد شد

و دیگر لحظه هامان..، صرف دیداری نخواهد شد
بهـارت در زمستان های من جاری نخواهد شد؟
2

دلم تا عشق می ورزد، شبیه ماهی قرمز
برای تو چه می ارزد…، شبیه ماهی قرمز؟
به تُنگ عشق تو سرزد…، شبیه ماهی قرمز!

دلم از درد می لرزد، شبیه ماهی قرمز
که بی تنگش نفس جز مرگِ اجباری نخواهد شد
3

تو آن دریای طوفانی، گهی در جزر و گه در مد
وجودِ پر معمایی، ز شورِ عاشقی سرمد
برای قصد جان و دل…، قزلباشی به سر آمد

زبانت سرخ بود اما، سرِ سبزم نمی فهمد
به بادش دادی آن روزی که تکراری نخواهد شد
4

ز مردی خود نشانی نیست در ویرانه ام، دیگر
نمی آید به گرد شمع دل پروانه ام دیگر
به دست باد دادی خانه و کاشانه ام دیگر

سقوط کوهِ نامردی، به روی شانه ام، دیگر
لباسی دستِ دهقان فداکاری نخواهد شد
5

در آن شام غمم دیدی به خون آغشته شد چشمان
تو را با اشک خون گفتم ، بمان آری بمان ای جان
من آن مامی که دل کندن ز تو بس سخت بودم، هان

تو موسی بودی و از نیل چشمم رَد شدی آسان
به اعجازت گرفتاران و انکاری نخواهد شد
6

دلم از هجر تو، کارش همه غم بود و نالیدن
سکوت مرگ در چشمان من در حال رقصیدن
به حیرت دیده ای ازغم بگرد خویش چرخیدن؟!

مهارت خواهد این شب، گریه را بی تو نباریدن
دلم می خواهد اما نه، نه انگاری نخواهد شد
7

تو رفتی و به هر وادی، خدا داند، پریشانم
به جرم آنکه من عاشق ترینِ خلقِ دورانم
شب و روزی به زیر لب شنو این نکته می خوانم

تو را “چشم و نظر” از من گرفت و خوب میدانم
که رفت از دستم عشقت، آهِ من، کاری، نخواهد شد

8

صدای بال تو می آید و همگام با قلبم
گرفته جام ناکامی غمی بس خام با قلبم
تو رفتی و شکستی عاقبت آن جام با قلبم

خدا حافظ پرستو، کوچ کن آرام با قلبم
که تک پروازیت رسـم وفاداری نخواهد شد

مخمس با تضمین از غزل سرکار خانم نگار حسن زاده