تبر

آواره ی آب و خاک میهن شده ایم
سائیده میان سنگ و آهن شده ایم
ای برفِ بلـورین بـزن آهسته که ما
یک عمر دچـار سوز بهمن شده ایم

درودتان بزرگ بانوی پاک

در پناه خدا 🌱👌👌👌👌👌👌👌🌱

سلام و درود بر شما بزرگوار
روز بخیر

تغزل زیبایی‌ست
خاصه در جوار صدای ملکوتی استاد خلدآشیان محمدرضا(سیاوش) شجریان

مستدام و سلامت باشید

آواره ی آب و خاک میهن شده ایم
سائیده میان سنگ و آهن شده ایم
ای برفِ بلـورین بـزن آهسته که ما
یک عمر دچـار سوز بهمن شده ایم

درودو سپاس بر عزلبانوی سایت سرکارخانم نسرین حسینی استاد بزرگوارو فرهیخته ام
غزل فوق نیز در ردیف بهترین غزلهایت قرار دارد که علاوه بر جوشش درونی، از کوشش بیرونی نیز برخوردار است . درواقع ناخداگاه ذهن و دل با آگاهی اندیشه و بینش بیرونی گره خورده است تصاویر شفاف و رنگ آمیزی به خوبی انجام شده است. ترکیب و المانها ی استعاره ها به خوبی گزینش و در بهترین حالتِ چینش قرار دارند برای نمونه همین مصرع
“زمستان ناجوانمردانه در صید بهاران است”
هیچ المان ویا حرف اضافه ای که خیلی از شاعران برای پرکردن وزن بکار می برند و فضا را برای تصویر سازی تنگ می نمایند وجود ندارد و دست شاعر باز بوده تا بتواند در همین فراز کوتاه هم پارادوکس های ” زمستان و بهاران ” را به نمایش بگذارد و هم در عین حال نقش پارادوکس را هم بازی کرده است. و در همین مصرع لفظ ” ناجوانمردانه و صید” را می توان
یک مارات النظیر معنوی شمرد . چون صید کردن در بطن خود یک حرکت ناجوانمردانه است . از اینگونه تصاویر و استعاره های شسته رفته و تروتمیز فراوانند
یکی از زیبایی های دیگر را می توان در همان مصرع اول غزل مشاهده کرد که خواننده را برای یکی لحظه هم که شده . دچار شک و شبه می کند و این حدس را پررنگ می کند که احتمالن قصوری رخ داده است . وآن
فعل ” نرقصانم ” می باشد که هم به ممکن است ، به شکل ” من نمی رقصانم” منظور باشد و هم ” مرا نرقصان” می تواند بکار رود . در نتیجه خواننده را به تعمق وامی دارد . فقط بعضی کلمات این غزل نیست که تعمق و تامل می طلبد بلکه بیت پایانی نیز چنین خصیصه ای دارد
با هم می خوانیم و در مورد فکر میکنیم !
ببین این دختر پاییز تیغش واژه مرگ است
طلوعستان چشمانش چنین نالان و گریان است
🙏🙏🙏🙏🙏👏👏👏👏👏🙏🙏🙏🙏🙏

سلام و درودها
زیبا بود و قابل تحسین مثل همیشه
ممنون که مارا میهمان اندیشه های زلالتان میکنید
مانا باشید و بمانید به شعر و شور🙏🌹

درودتان بانوی غزل سرا استاد حسینی فرهیخته☘️🌹🌱🌿
بسیار زیبا و دلکش، قلمتان از اندیشه نابتان دستور گرفت و اثر بی بدیلی خلق نمود،فاخر و ماندگار🍃🌿🌱🌹☘️🙏👏👏👏👏👏👏👏روح استاد شجریان شاد🖤🖤🖤🖤🖤
تو از ایین انسانی چه میدانی چه میدانی
اگر جان را خدا دادست چرا باید تو بستانی🌹🌹🌹🌹🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏☘️☘️☘️☘️☘️☘️🌾🌾🌾

دل از نامردمی همچون کویری خشک میسوزد
تبر در دست نااهلان به تاراج گلستان است

به دنبال نسیمی سرد میگردم در این برزخ
که واویلای آن در ذهن مجروح بیابان است

غروب برفی بهمن صدای تیشه از ریشه
رسد بر گوش ما اکنون چنان افتان و خیزان است🙏🌹🌱🌿🌾☘️

درود
قلمتان نویسا👏

بی نظیری مهربانو👌👌🌺💖💖💕💕

درود خانم حسینی
زنده باشید ان شاء الله 🌹🌹