🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 حتّی برایِ مرگِ سوسک‌ها خودکارم گریه می‌کند!

(ثبت: 268257) اسفند 19, 1402 
حتّی برایِ مرگِ سوسک‌ها خودکارم گریه می‌کند!

وقتی گفت: اَلو!
برایِ النگو
دستِ درختِ آلو را می‌بُریدند
دهانِ گفتگو
وَ تلفن یخ
حرفِ قبل بعداً نیز
طرفِ چیز که رفت
چشمانش به خیسیِ هیس
بلعید سمفونیِ هیچ را!

ما زبان‌بسته‌ترین
اشتراکِ اشکِ یک مکالمه بودیم
داستانِ کلاغِ تبر
حمّامِ خونِ سبز امّا
ادامه دارد هنوز
حتّی روزی‌که دیگر پاییز نیست
وَ سایهٔ اسبِ دریایی
همسایهٔ فامیلِ دورش اسبِ آبی‌ست!

ـــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضا لاهیجی
ساکوتی. هند. دهلی‌نو
ـــــــــــــــــــــــ

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):

نظرها
  1. صفا یغمایی

    اسفند 20, 1402

    دروداستادودستمریزاد
    ازاینهمه ذوق هنری
    🌺🌺🌺