🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بیا و تماشا کن
خانه ای ساخته ام
با خیالت
سقفش از موی تو
پنجره اش به رنگِ لب
و قناری در قفس
تکرار می کند
دوستت دارم هایت را!
عینکم را که میزنم
پرت می شوم
به سوی واقعیت
و دیگر، گوشم
به صدایت نمی رسد…
محمدرضانعمت پور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
بستن فرم