🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
شمع سوزان توام پروانه را گم کرده ام
صاحب میخانه ام پیمانه را گم کرده ام
دور لب های قشنگ تو حریم زندگی ست
خارج از آن دایره میخانه را گم کرده ام
دیگران در سینه یک دل عشق پیدا کرده اند
من ولی در خود دل دیوانــه را گم کرده ام
از من بی خانمان آغـاز هستی را نپرس
در دل ویرانه ها افسانه را گم کرده ام
می رود از دست من زلف سخن هنگام عشق
در پریشان حالی اینجا شــانه را گم کرده ام
سینه مالامال از نا مهربانی های توست
با تمام بی کسی بیگانــه را گم کرده ام
مثل غواصی که حیران می شود از موج ها
زیر دریا گوهر یکـــــدانه را گم کرده ام
در قفس از بهره ی آزاد بودن غـــــافلم
مرغ بی بالم که آب و دانه را گم کرده ام
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
درست بنویسیم در برای سلامتی استاد بهمنی دعا کنیم
سلام با آرزوی سلامتی جناب بهمنی گرانقدر جناب تقطیع کنید هر سه مصراعی که سرودید با خدشه
طارق خراسانی در برای سلامتی استاد بهمنی دعا کنیم
– [ ] زندگینامه محمدعلی بهمنی: – [ ] محمدعلی بهمنی (زادهٔ 27 فروردین 1321) شاعر
سلام بر پدر بزرگوار و مهربانم اینکه من چرا دقیقا کسی را پدر خطاب می کنم
سلام مانای روزگاران اولا خوشحالم این شعر حماسی و بی بدیل را بازنشر کرده ای دومم
حمید گیوه چیان در پرونده ی پاره
درود بر جناب قلیچ‌خانی عزیز اینکه مسیر، مسئله‌ی اصلیست کاملا درست است و کاملا با فرمایشتان
