🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۰۷/۱۷ |
| تعداد شعر: | 351 |
| تعداد مطالب: | 22 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۱ |
به عبـــور نــــور مانَد غـــــزل دوبـــــاره ی من
که درخشــــد از ورای شــــب بی ستاره ی من
به تبسّم نسیمی دل خویـــش می کنـم خوش
که مگــــر خبــــر رسانــــــد ز گل بهاره ی من
نـــه ترنّـــــم هزاری ، نــــــه نــــوازش بهاری
تو بگو سرشک تنها که به چیست چاره ی من؟
همه شب از این دریچه به هـوای برگ سبزی
قطــــــرات ژالـــــه ریزد صــدف نظاره ی من
همه آذرخش خشمم بـــه دل سیاه این شب
بزنم که چیــــره گردد مگر این شراره ی من
غزلی اگر نگویـــم به چه مرهمـی چه عشقی
نفسی قــرار گیــــرد دل پــاره پــاره ی من؟
دل اگرچه هست خونین همه شهربسته آذین
که رسیده پشت پرچین ، ز سفرسواره ی من.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (13):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
