سنگی مُراد داده و آن را هُبَل کنید

سلام بر حضرت استاد حجت

ضمن سپاس بسیار از لطف و محبت آن عزیز بنده جهت احتیاط مجبور شدم با استاد خوش عمل تماس بگیرم ایشان هم فرمودند از واژه را می توان استفاده نکرد و مصرع سالم است.
البته نظر ها گاهی سلیقه ای ست و گاهی مانند شعر پیشین به لحاظ وزن هم مصرعی دچار مشکل بود و بسرعت تصحیح گردید.

در هرصورت از توجه و وقتی که برای اشعار اینجانب و دیگر دوستان صرف میفرمایید جای تشکر و قدردانی دارد.
دست و قلم شما را از راهی دور می بوسم.

در پناه خدا 🌱🌹❤️🙏❤️🌹🌱

درودی دوباره استاد حجت عزیز
و سپاس فراوان از مهرتان

با شناختی که من البته از طریق اشعار و پیامهای استاد حاج محمدی عزیز از ایشان به دست آورده‌ام، ایشان به شدت فرمالیست هستند (در ذهن من اینگونه نقش بسته) لذا احتمال آن هست که ایشان به رغم استدلال‌های فانکشنالیستی و شناختی نظیر آنچه نگارنده در کامنت قبل آوردم، همچنان “فرم” رایج در زبان‌های “فاعلی مفعولی” نظیر زبان فارسی امروز را ارجح بدانند و تغییر مصراع را به نحوی که مفعول با حرف نشانه در آن ظاهر شود (چنانچه مد نظر ارجمند شما نیز بود)، شایسته‌تر بدانند.
در این صورت خوانندگان عزیز در این صفحه با تفاوت دیدگاه بین دو مکتب فرمالیزم و فانکشنالیزم در مواجهه با یک مساله روبرو خواهند شد که اگر استدلال‌های نمایندگان این دو مکتب بنیادی در اینجا ادامه یابد، احتمالا بحث موازی پیش خواهد رفت و چه بسا در پاسخ فانکشنالیست ها به ارجحیت فرم رایج، از بحث‌های رده‌شناسی زبان فارسی و این که آیا واقعا در سیر تاریخی خود به یک زبان “فاعلی مفعولی” صِرف تبدیل شده، یا هنوز در حال گذار است، و یا این که از اول ما در فارسی یک نوع ردۀ زبانی دیگر هم به غیر از نوع “فاعلی مفعولی” داشته ایم و همچنان داریم و …، سر در بیاوریم که ورود به مکتب بنیادی دیگری است.
لذا بسیار مشتاقم که رای و دیدگاه استاد حاج‌محمدی عزیز را در این مورد و در مورد پیش‌بینی که از رای ایشان داشتم بدانم.
و خیلی خوشحال و سپاسگزارم که ورود بی‌اجازۀ مرا به بحثتان با استاد خراسانی ارجمند به گرمی و مهر پذیرفتید چرا که چالش‌های ذهنی اینچنین را بیش از هر تجربه‌ ای برای رشد فردی و همگانی مفید می‌دانم.

با درود بیکران

سلام مجدد بانو نوری گرامی …
قبل از هر چیز از شما بابت توضیحات قابل توجه و ارزنده ای که داده اید کمال سپاس را دارم، برایم اینگونه مباحث و تبادل معلومات بسیار شیرین است، من در پیامی از استاد حاج محمدی خواهش کردم در این مبحث ورود نمایند که شاید هنوز پیامک من را ندیده باشند، اما با شناختی که از استاد گرامیم آقای حاج محمدی در این سالها دارم، ایشان در بیان نظرشان بسیار رُک هستند و من هم مشتاقم علاوه بر نظر جامع شما از نظر آن بزرگوار نیز مطلع گردم، قطعا مبحث جالبی ست …

درود بر شما بزرگواران
زنده یاد جلال الدين همايی در تعريف اين اصطلاح مينويسد:« “ضعف تأليف” كه آن را مخالفت قياس نحوی و به زبان فارسی، سخن سست و سست‌پيوند می‌گوييم، آن است كه تركيب جمله برخلاف قواعد زبان باشد.» و آن را به دو حوزه محدود میكند:
(1. آوردن ضمير جمع ذی روح مثل: قلم ها شكست
2. حذف بدون قرينه)
هم چنين «مخالفت قياس» را نوعی ناهنجاری لفظ دانسته، آن را در حوزه صرف و لغت بررسی میكند.
”اگر بپذيريم در هردو گزينه ياد شده، محور بحث، ناهنجاري در پيوند ميان اجزای جمله (محور هم نشين) است، میتوانيم عنوان « ضعف تأليف» را شمول بخشيده و حوزه اين بحث را وسعت بخشيم و تمام نمونه های اين نوع ضعف زبانی را چه در صرف و چه در نحو زبان، با همين عنوان مطرح كنيم.“
لذا این ساختار زبانی اگر بدون پشتوانه باشد ضعف است ولی اگر با منطق زبان‌ساختی استفاده شود (مثلا رویکردی شبیه به اثار پسامدرن) یک تکنیک بحساب می آید.🙏

ای کاش ابوالحسن نجفی هنگام نگارش و تدوین کتابی به عنوان “اختیارات شاعری”، حد و مرزی برای این عبارت مشخص میکرد تا آنان که احیاناً نمیدانند متوجه شوند خیر اینگونه نیست که هرررر رفتاری در شعر را اختیار بنامیم و به درست بودن آن نادرست اصرار بورزیم. بنابرین آری ته دارد و ساختاری را میطلبد. زیرا اختیارات شاعری پس از “ضرورت‌های شعری” و همچنین پس از لازم و ملزومات سبکی، زبانی، ساختاری، معنایی و و و میاد و یکسری بایدها و نبایدهایی دارد. در ضمن اصلا روا نیست به تکرار اشتباهات گذشته و با تکیه کردن صرف بر آثار قدمایی فلان شاعران، اشتباهی را صحیح دانسته و آنرا حجت قرار دهیم.
زبان مانند ماری ست که به مرور زمان پوست میاندازد و اگر علم زبان‌ساختی و زبان‌شناسی نوین را ندانیم، ناگزیر به هر تلاشی نیش میزند. خود زبان رفته رفته از خود میزداید و پادزهر تولید میکند و خود با زبان‌سازی، زبان‌درمانی میکند. قواعد شعری لباس است اما قواعد زبانی تار و پود. شما هیچگاه نمیتواند جداگانه از آنها بدرستی بهره ببرید، مگر با بافت و ساخت یکدیگر (کمی و کیفی)
موفق باشید

دوست عزیز و ارجمند جناب معین حجت درود بر شما و سایر دوستان فرهیخته
در خصوص لزوم 《رای مفعولی》 باستحضار شریف می‌رسانم که بسته به این که اولا مفعول جمله معرفه باشد یا نکره، و اگر نکره است نکره‌ی مشخّصه باشد یا نکره‌ی غیر مشخّصه و ثانیا مفعول جمله جاندار باشد یا بی‌جان و اگر جاندار است انسان باشد یا غیر انسان حکم متفاوت می‌شود. به این جملات دقت کنید:
مردی را دید
گربه‌ای دید
مدادی خرید
او هر روز کتاب می‌خواند
شاه ترک نزد امپراطور روم قاصدی 《را》 فرستاد تا با او همدست شود
شاه ترک نزد امپراطور روم پیامی فرستاد تا با او همدست شود
یا این بیت ازفروغی بسطامی:
در زندگی گذر نکنی سوی ما ولیک
رحمی به دل بیاور بعد از فنای ما
تفصیل این مطلب به لحاظ این که حضرتعالی و دیگر دوستان بزرگوار خود اهل فن هستید ضروری نمی‌نماید. در مصرع مورد بحث از غزل جناب طارق عزیز لزومی ندارد که علامت مفعولیِ《را》 آورده شود. و همانگونه که سرکار خانم نوری و استاد خوش‌عمل کاشانی اشاره کرده‌اند ضعف تالیفی هم در مصرع مورد نظر نیست.

سلام و درود بر حضرت استاد ابراهیم حاج محمدی عزیز

حضور شما فصل الخطابی بر بحث امروز شد و صمیمانه از شما تشکر می کنم.
استاد حجت از بزرگان شعر و ادب زمانه هستند و ایشان حکم استادی بر حقیر دارند و تقاضای جدی بنده از ایشان بوده اشعارم را نقد و بررسی بفرمایند.
از چند نقد عالی ایشان بهره ها برده ام اما این مصرع به قول آقای معصومی عزیز باید خوب خوانده شود الان با ایشان تماس تلفنی داشتم فرمودند من هم در ابتدا نظرم بر ضعف تألیف بود و چون دوباره خواندم دیدم مصرع سالم است.

سپاس از مهر نگاه و حضور بسیار موثر آن استاد گرانمایه

در پناه خدا 🌱❤️🌹🙏🌹❤️🌱

سپاسگزارم جناب طارق…
بله استاد معصومی درست فرموده اند …

سلام و عرض احترام دارم به استاد عزیزم جناب حاج محمدی و سایر دوستان از جمله استاد خوش عمل، بانو نوری، جناب جاوید، جناب رضاپور گرامی، خودِ استاد طارق و همچنین شاعر میهمان که در نهایت بزرگواری در مبحثی که این حقیر آغازگرش بودم و بسیار هم مفید و شیرین بود شرکت نمودند…
از همه شما دوستان فرهیخته کمال سپاس را دارم…
اینگونه مباحث قطعا برای ارتقاء دانش و میل به مطالعه بیشتر مفید است .
خدمت شما عزیزان عرض کنم، آنچه توانست اینجانب را قانع نماید در انتها توضیحات دقیق و فنی استاد حاج محمدی بود که در نهایت من نیز پذیرفتم مصرع استاد طارق هیچ گونه ایرادی ندارد…
امیدوارم اینگونه مباحث از این پس نیز همچون این بار در کمال احترام و نهایت ادب در این سایتِ وزین ادامه یابد …
کوچک همه شما : معین حجت

سپاس استاد گرامی ام
به وجودتان افتخار می کنم

در پناه خدا 🌱🙏❤️❤️❤️🙏🌱