سواران گمشده ….1

ما ســـواران شهـــــــر گمشده ایم

تکیـــه داده بـــــه هـم چو تنهایان

نـــه امیـدی ، نـــه هیــــــچ آوایی

نـــرسیـــده بــه نقطـــــه ی پایان

***

شکلهــایی کـــــه فــــاقد حجمند

رنگهــــایی کــــه رنگشـــان نبود

مـــردهــــایی همـــــاره پــوشالی

کــــه بـــــه غیر از درنگشان نبود

***

آه ای راهیان رفتـــــه بـــــه پیش

آنسوی مــــرزهای بـودن چیست؟

زادن و مــــرگ اگــــر دری دارد

هـدف از بستن و گشودن چیست؟

***

مـــــا ســـــواران شهر خاموشیم

راه گـــــم کردگان بـــــی رهوار

دستمــــــــان بسته پایمان درگل

چشمهــــامــــان ولی ستاره شمار

***

ای شما با نـــواختــــران همدوش

کهکشـــان پــوی و آسمــان پیما

بــــر فــــــراز سیاهچـــال زمین

هســـت آیـــا نگاهتـــان بــر ما؟

***

شکل بی حجـــم و رنگ بی رنگیم

مثــــل اشبــــاح غــــارها موهوم

قرنهــــا رفــــت و قرنهـــــا آمد

مــــا ولی از ستـــــاره ها محروم

***

آه ای راهیــــان رفتـــه به پیش

پشت این باژگــــونه آیاچیست؟

با شمــــا هرچــه روشنی همراه

جـــز سکوتی سیــاه با ما نیست

***

شکل بی حجم و رنگ بی رنگیم

خسته ، درمانده ، راه گم کرده

آه ای راهیــــــان رفته به پیش

چه خبرهاست پشت آن پرده؟!

____________________________________

1-سروده ی ماورایی «سواران گمشده» با رویکردی فلسفی به هستی و نیستی ، ملهم از سروده ی «مردگان جاندار» اثر ماورایی «توماس . اس. الیوت» شاعر برجسته ی امریکایی است.«الیوت» که در «سن لوئیز» ایالت «میسوری» امریکا متولد شده بود در سن 22 سالگی در رشته ی فلسفه از دانشگاه «هاروارد» مدرک فوق لیسانس گرفت.او سپس برای مدتی به آلمان رفت اما در آنجا با ناملایماتی مواجه گردید و به موطن خود بازگشت.«ازرا پاوند» وی را تحریض و تشویق به تدریس در «هاروارد» کرد و او پذیرفت.«الیوت» بار دیگربه آلمان رفت ولی با شروع جنگ جهانی اول دیگر نتوانست به امریکا برگردد.او بناچار از آلمان به انگلستان کوچید، درآنجا ازدواج کرد و تابعیت انگلستان را پذیرفت.«الیوت» در قلمرو شعر مدرن غرب نقش بارزی ایفا کرده است.او که به عنوان منتقد برجسته ی ادبیات منظوم مطرح بود در سروده های خود ضمن ردّ مکتب رمانتیسم خلا روحی و معنوی دنیای مدرن را به تصویر کشیده است.«الیوت» نمایشنامه های منظومی هم از خود بر جای نهاده است که از آن جمله می توان به نمایشنامه ی «جنایت در کلیسا» اشاره کرد.«الیوت»در سال 1948 میلادی جایزه ی نوبل ادبیات را برنده شد و در سال 1965 میلادی در سن 77 سالگی درگذشت.