🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۲/۰۳/۱۵ |
| تعداد شعر: | 133 |
| تعداد مطالب: | 3 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۷/۲۸ |
ما سوته دلان در همه شب خواب نداریم
ما خسته ز جانیم و دگر تاب نداریم
از ترس مکافات زمین خانه به دوشیم
از خلق بریدیم و زبان بسته خموشیم
در راه سفر پشت سر قافله ماندیم
آخر به سر قافله خود را نرساندیم
مردیم زبس در ره خود حادثه دیدیم
لب تشنه دویدیم و به آبی نرسیدیم
بار دگران عاریه بر دوش کشیدیم
یک دست که باما بشود یار ندیدیم
از کار خلایق چه گره ها نگشودیم
غمها ز دل خلق گرفتار زدودیم
گرمابه همه عمر ز کسی خیری ندیدیم
اما ز نکوکاری خود فایده دیدیم
در کلبه ی ما تابش انوار خدا بود
در بزم فقیرانه ی ما لطف و صفا بود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):
سلام زیباست اما چون فرمودید: چند نکته را عرض می‌کنم! ۱ ارکان‌بندی شعر را به صورتی پیش ببرید
سلام هشتم تیر ۱۴۰۳ یعنی چهار روز پیش این نفیسه را شما به اشتراک گذاشته و‌حقیر
دوست عزیز که با نام بی سواد تشریف آوردید درود بر شما. و بنده نیز چنان
تیر 25, 1402
درودتان…..
ما سوته دلان شب همه شب خواب نداریم……….
بیت قبل از مقطع را ویرایش و قافیه مند کنید.
پاسخ
تیر 31, 1402
جناب خوش عمل استاد بزرگوار
ازاینکه به بنده لطف دارید و با نگاه استادانه نکاتی را به بنده گوشزد میفرمایید یک دنیا ازشما سپاسگزارم اما راستش هنوز نحوه ی ویرایش را بدرستی نمیدانم انشاالله در اولین فرصت نکاتی راکه گوشزد نموده اید بررسی و اصلاح مینمایم
سپاسگزارم
پاسخ
بستن فرم