🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 سوزِ تموز

(ثبت: 261012) خرداد 27, 1402 

 

از من مسِتان ساقی،
دُردِ مِیِ مستان را
جز این نبُوَد حاجت،
ما باده پرستان را

خار از نظرم بِستان،
بنما گُلی از بُستان
دیدار نمیکاهد،
قدرِ گل و بُستان را

دستان گدایان را ،
جز دامن سلطان نیست
دامن نکشد هرگز ،
گل بلبل دستان را

از سوزِ تموزِ جان
آسیب نمی‌بینم
آه دلم آورده
با خویش زمستان را

پیمانه ی پیمان داد
آنکس که مرا جان داد
خوشتر شمرم از جان
از روز الست آن را

یا شاهد و یاساقی ،
شد ذکر لب باقی
یارب بگشا بر او
درب طربستان را

 

مهدی شریفی زاده
#باقی