🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۰/۰۹/۲۶ |
| تعداد شعر: | 74 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۷ |
این اشکِ روان که چهره را می‌پوید
شورابه‌ی عشق را زدل می‌شوید
یک عمر سکوتِ تلخِ چون حنظل را
اینگونه برای دوستان می‌گوید
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (9):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (13):
سلام مانا جان این صفحه متعلق به دخترم سارا ست هنوز لینگ را برایش ارسال نکرده
سلام اول از سارا بگویم که نام خواهر من نیز هست و از جانب ایشان
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب سپاسگزارم
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب امیدوارم حالتون خوب باشه و قطعآ انسان در سختی آفریده شده ممنونم بابت
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام مانا جان بزرگواری شما برایمان مسجل است اگر بعید می دانید پس احتمالا اشکال از حقیر
اردیبهشت 10, 1402
این اشک که راه چهره را می پوید ….
درودتان👏🌹
پاسخ
اردیبهشت 10, 1402
سلام و درود
در مصرع نخست گیر کرده بودم که خانم حیدریان مشکل را بر طرف کردند.
سهوالقلمی شده بود.
بسیار عالی و زیبا
در پناه خدا 🌱🌹👌👌👌👌👌👌👌🌹🌱
پاسخ
اردیبهشت 10, 1402
درود جناب یغمایی …
عالی 👏👏👏
پاسخ
اردیبهشت 10, 1402
سلام و درود عالی
پاسخ
اردیبهشت 10, 1402
درود بر شما جناب صفایی ارجمند
بسیار زیبا سروده اید
🌹💐🌹💐🌿🍃
پاسخ
اردیبهشت 19, 1402
بسیار زیبا سرودید مهربان 🌹
پاسخ
بستن فرم