🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
خرداد بارید بر آدم هاَ
و من در غروب تلخ بادهای هار
در انتهای یک شب تار
در تخیل روزهای گذشته
لابه لای کوچه های تنگ
تشنه در تکرار بوسه ها
ماهی ها را به یاد می آورم
تو را به یاد می آورم
لبِ برکه ی من
شعر، می بالد به رنگِ پاکِ تنهایی
و بوی عطرت
و بوی تندِ عطرت
پیچیده باز در قصرِ تنِ خویش
بیا
و بکش صدا را
بکش طلوع خویش را
در قاب قلب عشقت، فریاد بزن دوباره….
محمدرضانعمت پور
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
اردیبهشت 28, 1399
🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
بستن فرم